Το εναρκτήριο και άκρως maidenικό rock "This Is War" ήταν η καλύτερη και η δυναμικότερη επιλογή για το πρώτο single του δίσκου. Εύκολα κιθαριστικά μέρη και solos, που θα σας μείνουν στο μυαλό, και άνετα θα σας κάνουν να τραγουδήσετε το ρεφραίν ή έστω τη μελωδία. Αν και είναι το πιο μεγάλο τραγούδι από τα υπόλοιπα, στη περίπτωση που το λατρέψετε, δε θα καταλαβαίνετε για πότε ξεκίνησε και πότε τελείωσε. Comin' up next το catchy "Audrevolution", το οποίο δηλώνει ξεκάθαρα για το ποια είναι η εξέλιξη της μπάντας ηχητικά. Γρήγορο punk/rock με απλό και συνάμα έξυπνο ρυθμό. Επόμενο τραγούδι το ομώνυμο του δίσκου ή με άλλα λόγια η heavy rock version του κομματιού "Hit Me With Your Best Shot" της Pat Benatar. Τι σας λέγαμε πιο πάνω; Θα βρείτε '80s επιρροές αρκετά στην μουσική τους. Και το "Blackout" δεν αποτελεί ούτε εξαίρεση, ούτε όμως κακή σύνθεση. Αντιθέτως, είναι τόσο καλό που σίγουρα προβλέπουμε ότι θα γίνει και αυτό single. Το ήρεμο και βελούδινο "This One" κάνει μια μικρή παύση από την ταχύτητα, με σκοπό να χαλαρώσει τον ακροατή για λίγα λεπτά και να τον προετοιμάσει για την συνέχεια. Το "Midnight Man" και το "Light Your Way" δηλαδή. Το κλασσικό rock δεν εκλείπει, φυσικά, ενώ υπάρχουν στοιχεία synths και τα drums είναι πιο 'ζωηρά' απ'ότι πριν.
Το album συνεχίζει ακάθεκτο με το "California" και το "Satellite" με το τελευταίο να κλέβει την παράσταση. Είναι το τραγούδι που μάλλον θα ζήλευαν και θα ήθελαν να γράψουν οι Night Flight Orchestra για τον επόμενο δίσκο τους. Εδώ τα disco στοιχεία μπερδεύονται με το rock και την φωνή του Toschie, η οποία γίνεται πιο 'παιχνιδιάρικη' για τις ανάγκες του party, που έχει φτιάξει η μπάντα για τον ακροατή. Με mainenική και thinlizzική punk ατμόσφαιρα επιλέγουν να προχωρήσουν οι Audrey Horne και στα "Naysayer" και "Rose Alley". Απλοικό και μοντέρνο rock που εύκολα κολλάει στον καθένα. Και έχουμε τα τελευταία και bonus tracks του "Blackout". Το "Juggernaut" και το "The End". Η μπάντα χρησιμοποιεί την ίδια τεχνική και κατορθώνει και τα κάνει ευχάριστα και ενδιαφέροντα στα αυτιά σας. Αν και μιλάμε για bonus τραγούδια, δεν ακούγονται καθόλου βαρετά, ούτε μπορούν να χαρακτηριστούν ως fillers. Δώστε προσοχή στο τελευταίο, το "The End". Μια δυνατή, μελωδική, κολλητική και υπέροχη μπαλάντα. 'Ηταν ό,τι έπρεπε για να κλείσει ευχάριστα το album!
Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, συζητάμε για έναν δίσκο που τα έχει και τα συνδυάζει όλα! Ευφυέστατες συνθέσεις, βαρύ rock και pop μαζί και τη διάθεση της μπάντας να είναι στα ύψη. Ευτυχώς, που βγήκε και αυτή η διασκεδαστική κυκλοφορία μέσα στη χρονιά, την οποία θα την ακούμε για να περνάμε καλά. Οι Audrey Horne αποτελούν πλέον εγγύηση σε αυτό που κάνουν. Αν ψάχνατε για κάτι τέτοιο, τότε μην το σκέφτεστε καν! 'Εχετε ήδη βρει τι θα ακούσετε!
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 12/01/2018
Label: Napalm Records
Βαθμολογία: 9/10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου