Μέσα από την πόλη της Κολωνίας 'γεννιέται' ένα μουσικό σχήμα του είδους post-rock/ metal, το οποίο απαρτίζεται από τέσσερα μέλη. Το όνομα αυτού, Noorvik. Δεν είναι και σπάνιο πράγμα αυτό για την Γερμανία να σπέρνει από εδώ και από εκεί διάφορες μπάντες του συγκεκριμένου είδους και να κυκλοφορεί albums - διαμάντια! Το αντίθετο, μάλιστα, θα έλεγα πως είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. Τέσσερις, λοιπόν, μουσικοί με το ίδιο όραμα και τα βλέμματα τους στραμμένα προς αυτό το μελωδικό στοιχείο ξεκίνησαν το 2016 μέσα στην καρδιά του χειμώνα, με σκοπό να οδηγηθούν στην πρώτη τους δισκογραφική κυκλοφορία. Και να, που δύο χρόνια μετά o Hennes (κιθαρίστας), ο Jo (κιθαρίστας), ο Dominik (μπασίστας) και ο Arnd (drummer) ως Noorvik πλέον, μπορούν ελεύθερα να περηφανεύονται για το ομότιτλο ντεμπούτο τους.
Εναρκτήριο είναι το instrumental κομμάτι με τον τίτλο "Denali". 'Ενα άσμα που χωρίζεται σε δύο μελωδίες κιθάρων και περιλαμβάνει μερικά ξεσπάσματα στα drums. 'Αλλοτε είναι ήρεμο, άλλοτε έχει εναλλαγές, όπως κάνει κάθε post rock/metal κομμάτι, που σέβεται τη σύνθεσή του. Εδώ οι Noorvik έχουν δημιούργησει με μαεστρία ένα δεκάλεπτο ορχηστρικό, που θυμίζει έντονα εκείνη την μουσική των προγενέστερων (If These Trees Could Talk, Long Distance Calling, Explosions In The Sky, Sigur Rós, MONO και άλλοι πολλοί). Είναι ολοφάνερο ότι είναι εμπνευσμένοι από τους προαναφέρντες, αποτελώντας έτσι φόρο τιμής προς αυτούς. Σε παρόμοιο και απαλό ύφος κυλάει και το ατμοσφαιρικό "Shishaldin", ενώ ιδιαίτερη προσοχή θα του δώσει κανείς προς τα τελευταία λεπτά μιας και το συγκρότημα δοκιμάζει να πειραματιστεί. Και το αποτέλεσμα είναι, τουλάχιστον, ενδιαφέρον και διασκεδαστικό. Επόμενο έχουμε το "Malespina". Εδώ σκληραίνουν κάπως τα πράγματα μιας και η μπάντα το 'ρίχνει' στο post metal - αλά ISIS. Τα κιθαριστικά riffs παίρνουν φωτιά, ενώ το μπάσο και τα drums βρίσκονται σε έξαρση και δεν γίνεται να μη του λείπουν τα πιο αργά και doom σημεία. Το "Chugach", αν και συνδυάζει τα δύο στοιχεία, έχει περισσότερους ήρεμους και μελωδικούς ρυθμούς. Για την συνέχεια έχουμε το "Kobuk" ένα ολοφάνερο post-rock τραγούδι. Η μελωδία του συνδυάζει την εικόνα με τον ήχο και φέρνει στο νου φαντασιώσεις με χιονισμένα δάση και τοπία - κάτι που είναι σε αφθονία στο Νούρβικ (Noorvik) της Αλάσκας. Φτάνοντας στο τελευταίο, πετυχαίνουμε το "Turnagain". Αυτό το instrumental διαρκείας οκτώ λεπτών ακολουθεί πιστά τη δομή του "Malespina", ενώ δίνει μια ακόμη και ξεκάθαρη γεύση από τον συνδυασμό της δυναμικότητας και της αρμονίας μαζί. Και έτσι αυτή η οπτικοακουστική εμπειρία φτάνει στο τέλος της.
Οι Noorvik με τον ομώνυμο και ντεμπούτο δίσκο τους κατάφεραν να φτιάξουν το καταλληλότερο soundtrack για τον χειμώνα του 2018. 'Ισως να μην είναι και πολύ τυχαίο που απελευθερώθηκε τέτοια περίοδο. 'Ενα album που συνδυάζει μοντέρνα και γνώριμα μονοπάτια, όπως το post rock με το metal, αναδεικνύει το ταλέντο των Γερμανών μουσικών. Μπορεί στο σύνολό του να του λείπει η πρωτοτυπία, όμως δεν του λείπει η φαντασία. 'Ενα 50λεπτο μουσικό ταξίδι στις χιονισμένες βουνοκορφές της Αλάσκας - σαν αυτές του εξωφύλλου. Τελικά, τίποτα δεν είναι τυχαίο στην μουσική!
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 12/01/2018
Label: Ανεξάρτητη
Βαθμολογία: 8/10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου