Ανταπόκριση/φωτογραφίες σε συνεργασία με την Δικαία Οικονομάκη.
Αργά το απόγευμα της 25ης Μαρτίου με βρήκε να στέκομαι έξω από το club Piraeus Academy στην Πειραιώς, κοντά στο Γκάζι. Περίμενα από τις 19:30 να ανοίξουν οι πόρτες του μαγαζιού και να βρω την πολυπόθητη θέση στην οποία θα απολάμβανα ένα από τ’ αγαπημένα μου συγκροτήματα από την Βόρεια Ευρώπη.
Αργά το απόγευμα της 25ης Μαρτίου με βρήκε να στέκομαι έξω από το club Piraeus Academy στην Πειραιώς, κοντά στο Γκάζι. Περίμενα από τις 19:30 να ανοίξουν οι πόρτες του μαγαζιού και να βρω την πολυπόθητη θέση στην οποία θα απολάμβανα ένα από τ’ αγαπημένα μου συγκροτήματα από την Βόρεια Ευρώπη.
Μπαίνοντας
στο club κατά
τις 8 και κάτι βρήκα τους Έλληνες Symphonic/Progressive metallers Caelestia να στέκονται και να προετοιμάζονται σιγά σιγά στην σκηνή. Φάνταζαν
πολλά υποσχόμενοι, όταν είχαν ανακοινωθεί σαν support για τη συγκεκριμένη συναυλία.
Δυστυχώς όμως δεν ήταν και πολύ ιδιαίτερη η εμφάνισή τους. Οι συνθέσεις τους μπορεί
να παρουσίαζαν κάποιο ενδιαφέρον, όμως στο live ήταν αδύνατον να καταλάβεις πολλά
πράγματα. Ειδικά, το ν’ ακούσεις τα φωνητικά των δύο τραγουδιστών τους. Ήταν
τέρμα θαμμένα από τις κιθάρες, οι οποίες ήταν επί των πλείστων θαμμένες από τα triggers των drums και πάει λέγοντας. Επίσης, οι
μπάντα, πέρα από τον μπασίστα και τον ένα κιθαρίστα δεν έδειχνε να το
απολαμβάνει καθόλου. Αντίθετα, έδειχνε να βαριέται. ‘Ισως και να μην ήταν η
βραδιά τους. Όπως και να έχει, εμείς θ’αναμένουμε σε μία καλύτερη εμφάνιση με
περισσότερη όρεξη στο μέλλον.
Κατά τις 9 παρά
βγήκε στη σκηνή μια μπάντα, όχι πολύ γνωστή, αλλά με πολύ μεράκι στο πετσί της.
Ο λόγος για τους Σουηδούς Tribulation. Με τέσσερις δίσκους στο ενεργητικό
τους με τελευταίο το “Down Below” να έχει μόλις 2 μήνες, που έχει κυκλοφορήσει,
οι Σουηδοί έμοιαζαν πιο ενθουσιασμένοι και ορεξάτοι από ποτέ. Θα μπορούσε να
πει κανείς πως αποτελούν τον ορισμό του καλού show. Άκρως κινητικοί πάνω στη σκηνή και
με τον lead κιθαρίστα τους Jonathan όχι απλά να μην μένει ακίνητος, αλλά
να δίνει το δικό του, ξεχωριστό show! Μας παρουσίασαν κομμάτια από όλη τους τη
δισκογραφία, πλην του πρώτου άλμπουμ. Κάποια από τα highlights αποτέλεσαν τα “Lady Death”, “Melancholia”,
“In The Dreams Of the Dead”, “Nightbound”
και φυσικά την τελευταία τους επιτυχία “The Lament”. Η
χαρακτηριστική φιγούρα δε του Jonathan μπροστά από τους ενισχυτές κατά την
διάρκεια του lead σημείου του κομματιού έκανε τα μάτια ολονών να είναι στραμμένα πάνω του.
Με την “80’s horror movies” ατμόσφαιρα οι Tribulation αποτελούν
δικαιωματικά μία από τις καλύτερες εμφανίσεις και σκηνικές παρουσίες που έχουμε
απολαύσει μέχρι στιγμής στη χώρα μας για το 2018!
Lady Death
Melancholia
In The Dreams Of The Dead
Randa
Ultra Silvam
Nightbound
The Lament
Strange Gateways Beckon
Melancholia
In The Dreams Of The Dead
Randa
Ultra Silvam
Nightbound
The Lament
Strange Gateways Beckon
Πολλοί από εμάς
περιμέναμε αρκετά χρόνια για την εμφάνιση των Φινλανδών Insomnium στη χώρα μας! Η στιγμή επιτέλους είχε
φτάσει και κάπου εδώ ταιριάζει και το λεγόμενο “Το καλό το πράγμα αργεί να γίνει”! Οι Φινλανδοί melodic death metallers εμφανίστηκαν στη σκηνή γύρω στις 10
και κάτι και το ελληνικό κοινό στην κυριολεξία τους αποθέωσε με τις κραυγές του!
Η έναρξη της συναυλίας έγινε με το “Winter’s Gate, Pt.1” και
ευτυχώς για εμάς, οι Insomnium είχαν αποφασίσει να παίξουν και τα
εφτά μέρη του Winter’s Gate στην περιοδεία. Οπότε τα πρώτα 40
λεπτά της εμφάνισής τους ακούσαμε όλο το έπος, το οποίο αποτέλεσε την αφορμή,
που επιτέλους τους είδαμε στη χώρα μας. Η εκτέλεση του δίσκου ήταν αψεγάδιαστη.
Μόνο για λίγο στην αρχή ένιωσα ότι μπούκωνε ο ήχος, αλλά και αυτό αμέσως μετά
επιδιορθώθηκε. Σε αυτό το σημείο να πούμε πως η απουσία του ιδρυτικού μέλους και
κιθαρίστα Ville Friman, ο οποίος κάνει και τα καθαρά
φωνητικά της μπάντας, αρχικά είχε δημιουργήσει κάποιες αμφιβολίες σχετικά με
την εκτέλεση των φωνητικών. Ο αντικαταστάτης του όμως, Jani Liimatainen (Cain’s Offering, The Dark Element, Ex-Sonata Arctica)
αποτέλεσε την τέλεια επιλογή των Φινλανδών, αφού σε πολλά σημεία τα φωνητικά
του ήταν σχεδόν καλύτερα και από τα αρχικά! Ακόμα, καθ’όλη τη διάρκεια του album ο φωτισμός δεν ήταν ιδιαίτερα
ικανοποιητικός, μιας και ήταν σκοτεινός και οι καπνοί είχαν σκεπάσει το group. Ωστόσο, θαρρώ πως μάλλον ήταν έτσι
σκηνοθετημένο για να ταξιδέψουμε και εμείς σ’ αυτή την περιβόητη, παγωμένη,
λίμνη, όπως αναφέρει το concept του δίσκου.
Μετά την
ολοκλήρωση του “Winter’s Gate”, το συγκρότημα ξαναβγήκε στη σκηνή, αυτή τη φορά με περισσότερο
φως πάνω του, για να μας παρουσιάσει το δεύτερο μέρος του σετ του. Αυτό
περιλάμβανε τραγούδια - hits από την υπόλοιπη δισκογραφία του, αφήνοντας βέβαια
εκτός τους δύο πρώτους δίσκους του. Ο frontman της μπάντας, Nillo Sevanen, δεν
έκρυψε ούτε στιγμή τη χαρά του, που βρισκόταν στη χώρα μας για πρώτη φορά, μιας
και φώναζε το όνομα της χώρας μας κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των κομματιών!
Τα φωνητικά του ήταν ισοπεδωτικά σε ένταση, αλλά και σε όγκο. Έδωσαν το βάρος που χρειάζονταν σε κομμάτια όπως τα “While We Sleep”, “Mortal Share”, “Weather The Storm”, “Ephemeral”
και φυσικά το τελευταίο τραγούδι του live ήταν το επιθετικό “Only One Who Waits”. Εκείνο όμως, που ήταν το highlight της βραδιάς, δεν ήταν άλλο από το “The Promethean Song”. Η ερμηνεία τους άγγιζε σχεδόν την
τελειότητα και τα καθαρά φωνητικά του Jani προκάλεσαν σκέτες ανατριχίλες στη ραχοκοκαλιά μου. Οι Φινλανδοί απέδειξαν ότι είναι μία κορυφαία
μπάντα και ζωντανά, ότι είναι πρωτοπόροι στον ήχο τους και ότι τους αξίζουν
πολλές πρωτιές. Σίγουρα έχουν πολλά να μας προσφέρουν για την συνέχεια και φυσικά
θα είμαστε εδώ και θα περιμένουμε!
Setlist:
Winter’s Gate Pt.1
Winter’s Gate Pt.2
Winter’s Gate Pt.3
Winter’s Gate Pt.4
Winter’s Gate Pt.5
Winter’s Gate Pt.6
Winter’s Gate Pt.7
The Primeval Dark
While We Sleep
Mortal Share
Down With The Sun
Weather The Storm
Ephemeral
The Promethean Song
Only One Who Waits
Winter’s Gate Pt.1
Winter’s Gate Pt.2
Winter’s Gate Pt.3
Winter’s Gate Pt.4
Winter’s Gate Pt.5
Winter’s Gate Pt.6
Winter’s Gate Pt.7
The Primeval Dark
While We Sleep
Mortal Share
Down With The Sun
Weather The Storm
Ephemeral
The Promethean Song
Only One Who Waits
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου