Ο δίσκος κάνει την εισαγωγή του με το κομμάτι Driven Dog ένα hard rock κομμάτι με doom και stoner αναφλέξεις, πιασάρικες γκρουβιές και πλούσια καθαρά φωνητικά. Οι ενδιάμεσες ηχητικές εναλλαγές και τα γεμάτα κιθαριστικά solo αποπνέουν ένα πολύ καλό τεχνικό επίπεδο. Περνάει κομψά και όμορφα στο δεύτερο κομμάτι του δίσκου με τίτλο Deadweight το οποίο προσδίδει μια πιο ανέμελη και χαρούμενη rock and roll νότα η οποία δένει άριστα στην όλη stoner προσέγγιση. Οι πιο doom στιγμές ευδιάκριτες και απολαυστικές ενώ η μεταβολή των καθαρών φωνητικών σε ημί brutal και η rock and roll διάθεση μαγειρεύονται χάρμα και δημιουργούν ένα εξαιρετικό συνεκτικό αποτέλεσμα. Πάμε τώρα στο Carpet Burn με το συμπαγή και καθαρό stoner metal ηχητικό τοίχος, την ιδιαίτερη δυναμική και το doom φινίρισμα με τα φωνητικά που σιγοβράζουν πίσω από τις heavy μελωδίες για να συνεχίσουμε με το Absinthe του οποίου ο τίτλος συνδέεται άριστα με το κομμάτι. Εδώ θα βρούμε 80ς hard rock επιρροές προσαρμοσμένες με μοντέρνο τρόπο, μεθυστικές συνθέσεις και μια ιδέα heavy ψυχεδέλειας να πλανάται στον αέρα. Στα μισά του άλμπουμ βρίσκουμε το Enemies και μια από τις πολύ καλές στιγμές του δίσκου. Heavy ήχοι, έξυπνες κιθαριστικές αναφλέξεις και επιβλητικά φωνητικά όλα δουλεμένα και εκτελεσμένα με έναν έξυπνο και ευέλικτο μουσικό τρόπο που δε μπορεί να περάσει απαρατήρητος. Στην έκτη γραμμή έχουμε το Be My Valentine στο οποίο αναδεικνύεται η καθαρή stoner πλευρά των Cockblockers με μερικές μικρές ευχάριστες ηχητικές μεταβολές και μπόλικη δόση ενέργειας για να περάσουμε στο Sour και στη πιο μελωδική και αργή στιγμή του άλμπουμ με τα αργά και απολαυστικά hard rock riffs και την προσεγμένη βαριά ατμόσφαιρα. Συνεχίζουμε με το Taste Delight και το αγαπημένο μου του δίσκου. Υπάρχει απόλυτη ισορροπία ήχου και φωνητικών εδώ. Αριστοτεχνικά δομημένο με riffaρες που παράγουν μια ιδιαίτερη αίσθηση δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο heavy rock στοιχείο. Ichi το προτελευταίο κομμάτι που έρχεται και τα διαλύει όλα λίγο πριν το τέλους του δίσκου. Κομψά επιθετικό θα ήταν ο σωστός τίτλος που θα έδινα. Έξαλλα όργανα που συνοδεύουν μοναδικά τα τσαμπουκαλεμένα φωνητικά σε ένα 4λεπτο 'headbagging' . Ο δίσκος κλείνει με το For The Loss το οποίο σε απογειώνει λίγο πριν την προσγείωση. Έκρηξη αδρεναλίνης σε ένα καθαρόαιμο hard rock κομμάτι ντυμένο με δυνατές μελωδίες και μια southern πινελιά.
Με το τέλος της ακρόασης δηλώνω πέρα για πέρα ικανοποιημένη. Το ευχάριστο μείγμα καθαρών φωνητικών, heavy μουσικών και ατμοσφαιρικών αλλαγών κατασκευάζουν έναν αναλλοίωτο και ευρύχωρο έδαφος χωρίς πολλές σάλτσες και υπερβολές. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο 'The Slow Animals' στη Πάτρα μαζί με τον John Slacker ενώ η μίξη και το mastering έλαβαν χώρα στο SL studio.
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 3 Φεβρουαρίου 2018
Βαθμολογία: 8/10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου