OCEAN OF GRIEF: "Είναι κάτι που κυκλοφόρησες, είναι σαν να το έχεις βγάλει από μέσα σου και συνεχίζεις."

Έξι νεαροί από την Αθήνα που αγαπούσαν από μικροί τη metal και αποδεικνύουν ότι την αγαπούν ακόμα μέσω της μουσικής τους, συγκεκριμένα τη death doom, δημιούργησαν το 2014 τους Ocean Of Grief. Μετά το EP "Fortress Of My Dark Self", αρχές αυτού του έτους κυκλοφόρησαν το πρώτο τους full length album "Nightfall's Lament" με σκοπό να ταρακουνήσουν την underground metal σκηνή της Ελλάδος. Και τα κατάφεραν! Η συμμετοχή τους στο πρώτο The Room Of Doom Festival είναι γεγονός και είναι ένας από τους λόγους για να τους απολαύσουμε ζωντανά και να βυθιστούμε στο σκοτάδι και στους αργούς ρυθμούς μαζί τους. Έχοντας ως κινητήρια αιτία τα παραπάνω και για λογαριασμό του περιοδικού Rockabulary, κατάφερα να συναντήσω στο κέντρο της Αθήνας για καφέ τον κιθαρίστα του συγκροτήματος, Φίλιππο Κολιοπάνο και να συζητήσουμε όσο περισσότερο γίνεται γύρω από το αγαπημένο μας θέμα, τη μουσική.

- Χαίρετε, Φίλιππε! Τι κάνεις;
- Καλά είμαι!

- Ωραία και συννεφιασμένη μέρα έχει σήμερα και βαρύ doom metal! Πες μου την αλήθεια σε εμπνέει αυτός ο καιρός εσένα και τα υπόλοιπα παιδιά στη σύνθεση doom/ death metal μουσικής;
- Ισχύει ότι μας εμπνέει, αλλά μόλις έβγαλε ήλιο, οπότε πάει η συννεφιασμένη μέρα! (σ.σ. γέλια) 'Οχι, πέρα από την πλάκα, ισχύει ότι αυτές οι μέρες είναι οι καλύτερες μέσα στον χρόνο. 'Οποιες μέρες είναι συννεφιασμένες και με μουντό κλίμα, δεν ξέρω, τουλάχιστον εμένα, και τα υπόλοιπα παιδιά, μας ανεβάζουν!

- Αρχές του 2018, λοιπόν, κυκλοφορήσατε το ντεμπούτο άλμπουμ σας, "Nightfall's Lament", το οποίο έκανε μεγάλη αίσθηση στον διαδικτυακό και μη έντυπο. Νιώθετε ικανοποίηση εσύ και τα υπόλοιπα μέλη από την απήχησή του και ταυτόχρονα του κόσμου στις συναυλίες σας;
- Ναι, και για τα δύο πιστεύω. Είναι ψιλό τυπική απάντηση για μια μπάντα που κυκλοφορεί ντεμπούτο, γιατί εντάξει πόσα πράγματα να πάνε στραβά; Αλλά, η αλήθεια είναι ότι πήγε σίγουρα καλύτερα απ'ότι περιμέναμε, γιατί τα ψιλό υπολογίζαμε και λίγο. Μας αρέσει να έχουμε λίγο αριθμούς και έτσι. Αλλά, πήγε πολύ καλύτερα, δεν το περιμέναμε. Στις συναυλίες, επειδή δεν έχουμε κάνει και πολλά live, λόγω διάφορων υποχρεώσεων, δεν μπορώ να πω ακόμη με σιγουριά. Σίγουρα είναι καλύτερα live με live από άποψη προσέλευσης, αλλά όσον αφορά τα υπόλοιπα έχει πάει αρκετά καλά. Δεν το περιμέναμε.

- Θ' άλλαζες κάτι σ' αυτό;
- Ναι, θ' αλλάζαμε πράγματα. Κάθε δίσκος αντιπροσωπεύει ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που είναι κάποιος. 'Οταν περάσει αυτό και με το που κυκλοφορήσει το άλμπουμ ψιλό φεύγεις, ας το πούμε, νοητικά και γνωματικά απ' αυτό. Είναι κάτι που έχεις κάνει, κάτι που κυκλοφόρησες, είναι σαν να το έχεις βγάλει από μέσα σου και συνεχίζεις. 'Αρα, βέβαια θα έχεις πράγματα ν' αλλάξεις και συνθετικά και ηχητικά.

- Τα πάντα; 
- Τα πάντα! Γιατί αλλάζεις και σαν άνθρωπος και αλλάζει και σε ποια φάση είσαι, επομένως σίγουρα θ' αλλάζαμε πράγματα. Αλλά, δε θα το κάναμε ποτέ. Δηλαδή, αν μας λέγανε τώρα: "Το άλμπουμ το τάδε σαν να μην έχει κυκλοφορήσει να το αλλάξετε τώρα και να το ξανά βγάλετε", δε θα το κάναμε.

- Σοφή επιλογή! Κατά την ταπεινή μου άποψη, θεωρώ ότι τα hits του δίσκου είναι τα δύο εναρκτήρια. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως το υπόλοιπο άλμπουμ υστερεί. Περιγράφουν κάποια σκοτεινή περίοδο ή κάποιο σκοτεινό περιστατικό που βιώσατε ο καθένας ξεχωριστά; 
- Κοίτα, οι στίχοι είναι όλοι του τραγουδιστή, σίγουρα έχουν μέσα βιωματικά πράγματα. Τώρα να σου απαντήσω ακριβώς, δεν ξέρω. Δεν αναφέρονται σίγουρα σε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που να μας αφορά όλους. Τώρα δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που έχει ακινητοποιήσει τον τραγουδιστή στους στίχους των συγκεκριμένων. Ελπίζω πως ναι! (σ.σ γέλια) 'Οχι, για το καλό του, όμως.

- Για να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του.
- Ναι!

- Ποια συγκροτήματα του ίδιου ή παρόμοιου ήχου είναι τ' αγαπημένα σας και με ποια θα θέλατε να μοιραστείτε το ίδιο σανίδι;
- Εντάξει, αυτή είναι πολύ straigh-forword απάντηση, όλοι συμφωνούμε ή τουλάχιστον το 90%. Με τους Jari Lindholm, Slumber, Enshine και Exgenesis. 'Ολες οι μπάντες του πρώτου είναι τρεις - τέσσερις. Θα θέλαμε να μοιραστούμε τη σκηνή μαζί του, γιατί είναι κύρια επιρροή. Βασικά, είναι ο κύριος λόγος που υπάρχουν οι Ocean Of Grief. Βέβαια, αυτές οι μπάντες δεν κάνουν live λόγω μελών και τα λοιπά. Σίγουρα θα θέλαμε να μοιραστούμε με τους Draconian, που εν τέλει θα γίνει κιόλας τον Νοέμβρη.

- Ναι, τα μάθαμε.
- Πολύ καλή φάση. Εντάξει, είναι πολλές, αλλά αυτές πιστεύω πως είναι οι πιο αντιπροσωπευτικές.

- Τη σήμερον εποχή υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα είτε οικονομικής, είτε περιβαλλοντολογικής είτε ψυχολογικής φύσεως κ.α. τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Θεωρείς ότι είναι σωτήριο για κάποιον ν' ακούει αυτό το είδος μουσικής, ώστε να τ' αντιμετωπίσει και να νιώσει καλύτερα;
- Ναι! Ότι βοηθάει γενικά η μουσική, βοηθάει. Και συγκεκριμένα το metal, γιατί είναι lifestyle πιο πολύ. Δεν είναι τόσο ένα απλό είδος μουσικής, αλλά βοηθάει, πιστεύω πολύ.

- Πάμε στο θέμα που μας καίει τώρα! Ο Νοέμβρης θα είναι γεμάτος για εσάς σαν συγκρότημα, καθώς στις 3 του μήνα θα λάβετε μέρος στο πρώτο 'The Room Of Doom Festival'. Με ποιος στίχους τραγουδιών θα περιέγραφες αυτό που θα διεξαχθεί εκείνη την ημέρα;
- (σ.σ. γέλια) Με ποιον στίχο, ε; Καλή ερώτηση! (σ.σ. γέλια) Δεν θυμάμαι όλους τους στίχους απ' έξω για να σου πω. Θα το περιγράψω για να μην χρησιμοποιήσω στίχους λόγω του ότι δεν τους θυμάμαι. (σ.σ.Γέλια)

- Μπορείς να το γκουγκλάρεις. 
- (σ.σ. γέλια) Για να μην φτάσω σ' αυτό το σημείο να γκουγκλάρω και να ψάχνω τους στίχους, είναι λίγο ξεφτίλα. Επειδή έχουμε κάνει με ανάλογου ύφους μπάντες live, θα είναι μελαγχολικά, θα υπάρχει ενέργεια, αλλά θα είναι στο πλαίσιο της μελαγχολίας που θ' αποπνέουν όλα τα συγκροτήματα του εν λόγω live.

- Ποιο είναι το συναυλιακό σας απωθημένο και ποιος ο επόμενος σας στόχος σαν συγκρότημα;
- Σίγουρα θα είναι να κάνουμε ένα tour στο εξωτερικό παρόλο που οικονομικά θα είναι δύσκολο. Τουλάχιστον, για εμένα θα ήτανε. Γενικά σαν στόχος ή μάλλον ο επόμενος στόχος είναι το επόμενό μας άλμπουμ να μας αντιπροσωπεύει 100% σαν γκρουπ.

- Και τον καθένα ξεχωριστά, έτσι;
- Ναι, βασικά το ιδανικό είναι αυτό. Να αντιπροσωπεύει τον καθένα. Το πιο προσιτό είναι σαν μπάντα να μας αντιπροσωπεύει.

- Δέκα μήνες μετά τον πρώτο σας δίσκο, υπάρχουν βλέψεις σύντομα και για δεύτερο; 
- Ναι! Κατευθείαν, με το που τελείωσε ο πρώτος, με τη μία.

- Έχετε δουλέψει δηλαδή πάνω σε νέο υλικό;
- Ε ναι! ( σ.σ. γέλια)

- Ωραία, ελπίζω να το ακούσουμε σύντομα! Ποιος/ο ήταν εκείνος/ο ο/το καλλιτέχνης/ συγκρότημα που όταν τον/το άκουσες για πρώτη φορά αποφάσισες ότι θέλεις ν' ασχοληθείς με τη σύνθεση μουσικής;
- Οι Slumber και οι Enshine, πάλι. (σ.σ. γέλια) Και συγκεκριμένα, οι Slumber. 'Ηδη συνθέταμε υλικό τότε, αλλά για άλλο είδος. Απλά, ήταν τόσο δυνατό αυτό το push που μας έδωσε τότε, τουλάχιστον σε 'μενα και στον μπασίστα, που ουσιαστικά φτιάχτηκαν οι Ocean Of Grief γι' αυτόν τον λόγο. Οπότε, για το συγκεκριμένο είδος μουσικής είναι ξεκάθαρα οι Slumber. Γενικά, είναι αρκετές από τις μπάντες που ακούγαμε πιο μικροί, αλλά ήταν πιο slow. Με τους Slumber ήταν με την μία. Μέσα σε μια εβδομάδα, δηλαδή. 

- Αυτά από εμένα. Εύχομαι να περάσετε όσο πιο όμορφα γίνεται στο φεστιβάλ του Νοέμβρη! Μπορείς να κλείσεις τη συνέντευξη, αναφέροντας δύο λόγους στους  αναγνώστες, γιατί πρέπει να έρθουν στο Room Of Doom Festival. 
- Γιατί πιστεύω θα είναι πολύ καλά οργανωμένα, για αρχή. Δεύτερον, τα συγκροτήματα, που παίζουνε, θα αρέσουν σε αυτόν που θέλει να έρθει σ' αυτή τη φάση. Σαν πρώτο 'Room Of Doom' μου φαίνεται πολύ καλό billing. 'Εχει σίγουρα βάσεις στη μελαγχολία και οι Marche Funèbre, που παίζουνε και δεν είναι τόσο της μελαγχολίας, δίνουν την απαραίτητα ποικιλία. Είναι πιο δυνατοί, πιστεύω. Οπότε, θεωρώ ότι θα ήταν μια ολοκληρωμένη πρόταση για κάποιον που πάει να περάσει μελαγχολικά, κατατονικά και ψιλό μαύρα. 'Επομένως, θα του αρέσει.

- Σ' ευχαριστώ πολύ!
- Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ!