Dark Tranquillity: Αφιέρωμα Στην Μουσική Πορεία Τους

Στην δεκαετία του '90 κάτι σπουδαίο γεννήθηκε στην πόλη του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Αν θέλετε, μπορούμε να το πούμε είδος ή υποείδος ή ακόμα καλύτερα ιδίωμα της metal μουσικής. Αναφερόμαστε φυσικά στη μελωδική death metal μουσική, η οποία 'γεννήθηκε' από τρία μεγάλα συγκροτήματα, τους In Flames, τους At The Gates και τους Dark Tranquillity, δημιουργώντας παράλληλα το κίνημα του Σουηδικού death metal. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν την 'Αγία Τριάδα' αυτού του κινήματος. Οι Dark Tranquillity ήταν οι πρώτοι που βάλανε το λιθαράκι στον ήχο, καθ'ότι σχηματίστηκαν το 1989, ενώ οι υπόλοιποι ακολούθησαν ένα χρόνο μετά. Το συγκρότημα ύστερα από 30 χρόνια συνεχίζει να κάθεται στον θρόνο του melodeath μέχρι και σήμερα και παρ'όλο που πειραματίστηκαν, δεν παρέκκλιναν από το στόχο τους και παρέμειναν σταθεροί σε όλη τη δισκογραφική πορεία τους στο είδος, που πρεσβεύουν και που πήρε την τιμητική το Γκέτεμποργκ! Το περιοδικό Rockabulary, με αφορμή τις συναυλίες τους στην χώρα μας, στις 21 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη και στις 22 Απριλίου στην Αθήνα, αποφάσισε να σας ταξιδέψει πίσω στο παρελθόν και να σας θυμίσει την ιστορία τους από την αρχή. 

Skydancer (1993)

Η αυλαία των Dark Tranquillity άνοιξε με τον δίσκο "Skydancer", τον οποίο κάποτε ο κιθαρίστας Niklas Sundin είχε περιγράψει ως ' ένα πολύ παράξενο άλμπουμ'. Και έτσι είναι! Γρήγορος, παθιασμένος και ακραίος για τα τότε δεδομένα, με ψυχρόαιμες μελωδίες και σκοτεινές συνθέσεις  συνδυαστικά των μουσικών επιρροών του "Skydancer", είναι πραγματικά αυτό που θα ονοματίζαμε ως proto- melo death υλικό. Ο επί τω πλείστον γρήγορος και ακατέργαστος death ήχος, οι black metal επιρροές ειδικά στο ατμοσφαιρικό κομμάτι και στο κομμάτι των φωνητικών και η πρωτόγονη παραγωγή, δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο ότι το συγκρότημα ήταν στην αρχή της αναζήτησης του ήχου του και του χαρακτήρα του. H δομή των τραγουδιών βαριά και τραχιά, οι ταχύτητες στο σύνολο τους άπιαστες, πέραν από ελάχιστα πιο αργά διαλείμματα, διαμορφώνουν ένα  σφιχτό θα λέγαμε άλμπουμ με αγριότητα που ξεχειλίζει. Πραγματικά, θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη δυνατή βάση για την μετέπειτα πορεία των σημερινών και πολυδιάστατων βετεράνων του μελωδικού death DT. -- Φένια Αλεξίου

The Gallery (1995)

Από τους πιο κλασικούς και αριστουργηματικούς δίσκους του είδους, που γράφτηκαν εκείνη την εποχή. Τοποθετείται με μεγάλη ευκολία και επάξια δίπλα στα "Slaughter Of The Soul" των At The Gates και "Jester's Race" των In Flames. Οι Dark Tranquillity απολύουν λίγο καιρό μετά το "Skydancer" τον Anders Fridén και γίνεται ο βασικός τραγουδιστής των In Flames. Είναι η δεύτερη κυκλοφορία της μπάντας και η πρώτη, που τα φωνητικά τα ανέλαβε εξολοκλήρου ο Mikael Stanne, ο οποίος μέχρι τότε ήταν μόνο κιθαρίστας. Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1995 από την δισκογραφική εταιρία, Osmose. Εννιά χρόνια μετά η Century Media Records επανακυκλοφορεί το άλμπουμ μαζί με πέντε διασκευές των DT σε γνωστά συγκροτήματα, εκ των οποίων οι δύο από αυτές είναι το "22 Acadia Avenue" των Iron Maiden και το "My Friend Of Misery" των Metallica. Τον ίδιο χρόνο απελευθερώνουν το EP "Of Chaos and Eternal Night", όπου περιέχει επαναχογραφημένο το άσμα "Alone" (από το "Skydancer") με τραγουδιστή τον Stanne αυτή τη φορά. Τραγούδια όπως τα "Punish My Heaven", "Edenspring" και "Lethe" έχουν αφήσει ιστορία και συγκαταλέγονται στα αγαπημένα κομμάτια των οπαδών. Μάλιστα, το συγκρότημα τα παίζει ζωντανά στις συναυλίες του μέχρι και σήμερα. Εδώ, υπάρχει η πρώτη προσθήκη γυναικείων φωνητικών σε τρία κομμάτια τους και η φιλική συμμετοχή προέρχεται από την Eva-Marie Larsson. -- Δικαία Οικονομάκη 

The Mind's I (1997)

Περνώντας τώρα στο "The Mind's I", έναν πολύ ιδιαίτερο και πολυποίκιλο δίσκο, διακρίνουμε την έντονη πολυπλοκότητα στους ρυθμούς και στις ηχητικές μεταβάσεις, την φωνητική και επιβλητική ωριμότητα και την ακατέργαστη ομορφιά στον ήχο. Το "The Mind's I" είναι μια απολαυστική δουλειά και ίσως ένας από τους πιο σκοτεινούς και προσωπικά αγαπημένους δίσκους του συγκροτήματος. Δυναμικά riffs, μπολιασμένα με απίστευτη αγριότητα και επιθετικότητα αλλά και με μια γεμάτη κουταλιά από οργισμένη μελαγχολία συντάσσουν ένα φοβερό αποτέλεσμα που σε δένει σφιχτά στη ΄καρέκλα της ακρόασης' και σου πετάει στα μούτρα αυτό, που πραγματικά σημαίνει Dark Tranquillity! Στο κομμάτι της σύνθεσης βρίσκουμε καθαρό και ντρόπρο μελωδικό death, στοιχεία από progressive μουσικές και μια πιο πειραματική προσέγγιση. Ένας δίσκος που θεωρώ ότι έχτισε γερά θεμέλια για τις μετέπειτα δουλειές των Dark Tranquillity! -- Φένια Αλεξίου


Projector (1999)

Ο δίσκος "Projector" είναι ένα album - ορόσημο τόσο για την ίδια την μπάντα, όσο και για το είδος του melodeath. Κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1999 από την Century Media Records και πρόκειται για την τέταρτη δισκογραφική δουλειά των Dark Tranquillity. Περιέχει τις πρώτες, πιο ήπιες και μελωδικότερες στιγμές στην μουσική των Σουηδών, καθώς η προσθήκη πληκτρών, η μείξη της ηλεκτρονικής μουσικής με τα βαριά κιθαριστικά riffs και τα καθαρά και όμορφα φωνητικά του Mikael Stanne αλλάζουν την πορεία του είδους της death metal, όπως την γνώριζαν πολλοί. Αν και δίχασε αρκετούς ακροατές σε δύο αντίθετα στρατόπεδα, δύο πράγματα είναι σίγουρα. Πρώτον, ότι οι Dark Tranquillity πρωτοπόρησαν, κάνοντας γνωστό ότι η μουσική τους θα συνεχίσει να μπαίνει σ' αυτά τα ατμοσφαιρικά και - πλέον - γνώριμα, επιτυχημένα, καλούπια μέχρι και σήμερα. Και δεύτερον ότι πολλοί αντιπρόσωποι του είδους θα φθόνησαν αυτό το album μιας και πολλοί προσπάθησαν να επαναφέρουν τον ήχο του. Με επιτυχία ή χωρίς το σίγουρο είναι ότι δε θα φτάσουν το επίπεδο του πάθους και της αίσθησης, που έκανε τότε ο Michael Stanne και η παρέα του. Δέκα, επικά, άσματα, που ακούγονται σε συστηματική επανάληψη απ' όσους αγαπούν αυτό το ιδίωμα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το τραγούδι "Therein". Ακούγεται πιο φρέσκο και πιο διαχρονικό από ποτέ κι ας έχουν περάσει από τότε, που γράφτηκε, μόλις 19 χρόνια! -- Δικαία Οικονομάκη 

Haven (2000)

Τον Ιούλιο του 2000 οι Σουηδοί κυκλοφόρησαν το "Haven". Με αυτό το δίσκο μπορεί να πει κανείς πως επέστρεψαν στον ήχο του Σουηδικού μελωδικού death metal που τους χαρακτηρίζει, έχοντας όμως κρατήσει όλα τα θετικά στοιχεία του πειραματικού προκατόχου του, "Projector". Ο δίσκος αποτελεί ντεμπούτο με τη μπάντα για τους Michael Nicklasson (μπάσο) και Martin Brandstrom (πλήκτρα), καθώς επίσης και για τον μέχρι πρότινος μπασίστα, Martin Henriksson, ο οποίος πήρε τη θέση του κιθαρίστα. Μαζί του ήταν και ο Niklas Sundin, οι οποίοι αποτέλεσαν ένα από τα πιο δυναμικά και αποδοτικά κιθαριστικά ντουέτα που έχουν υπάρξει ποτέ στον σουηδικό ήχο! To "Haven" επίσης αποτέλεσε και την τελευταία συνεισφορά του Anders Friden (In Flames) στη μπάντα, καθώς ήταν μηχανικός ήχου στα Fredman Studios κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του δίσκου. Η μπάντα βγήκε για περιοδεία το 2001 με τον Robin Engstrom (Morgana Lefay) στα τύμπανα, αφού ο Anders Jivarp έπρεπε να μείνει πίσω για να εκτελέσει καθήκοντα πατέρα. Highlights του δίσκου αποτελούν τα  “Haven”, “Not Built To Last” και φυσικά το “The Wonders At Your Feet”, το οποίο παίζουν μέχρι και σήμερα στις συναυλίες τους. -- Σωτήρης Θεοδωρίδης

Damage Done (2002)

Ακριβώς δύο χρόνια μετά απελευθερώνουν το "Damage Done", το οποίο αποτελεί ίσως μία από τις σημαντικότερες και αγαπημένες κυκλοφορίες για τους οπαδούς της μπάντας. Στο Damage Done και μετά από δύο δίσκους, η μπάντα αποφασίζει να αφήσει στην άκρη τα καθαρά φωνητικά. Κάτι που ταίριαξε απόλυτα στο δίσκο μιας και ήταν ο πιο επιθετικός και γρήγορος που είχαν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Η μπάντα βρίσκει τη θέση της ακόμα και στη βιομηχανία των video games με το κομμάτι “Cathode Ray Sunshine”, το οποίο συμπεριλήφθηκε στο soundtrack του παιχνιδιού Brutal Legend. Παράλληλα  κυκλοφορούν video clip για ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια τους, το “Monochromatic Stains”. Την επιμέλεια του βίντεο ανέλαβε ο Αχιλλέας Γκατσόπουλος (Ex-Scar Of The Sun), ο οποίος έχει σκηνοθετήσει video clips για τους Scar Of The Sun, Nightfall, Steven Wilson και πολλούς άλλους. Ένα χρόνο μετά και με το Damage Done να έχει κάνει μεγάλη επιτυχία, το Σεπτέμβριο του 2003 η μπάντα κυκλοφορεί και το πρώτο της live DVD με τίτλο “Live Damage”.  -- Σωτήρης Θεοδωρίδης

Character (2005)

Οι Dark Tranquillity επιστρέφουν τον Ιανουάριο του 2005 με τον έβδομο δίσκο τους, "Character". Η μπάντα μας είχε προϊδεάσει για το που θα κινηθεί ηχητικά, με την κυκλοφορία του EP “Lost To Apathy” λίγους μήνες νωρίτερα. Έτσι λοιπόν το Character ήρθε για να επιβεβαιώσει των χαρακτήρα της μπάντας. Οι Dark Tranquillity ανήκουν στην elite του Σουηδικού μελωδικού death metal και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κανείς, ούτε καν οι ίδιοι! Ακολουθώντας την ίδια συνταγή στα φωνητικά με αυτή του Damage Done, εδώ έχουμε την απουσία των καθαρών φωνητικών του frontman Mikael Stanne. Οι συνθέσεις του δίδυμου Sundin/Henriksson δεν μπορούν με τίποτα να χαρακτηριστούν σε κάτι λιγότερο από εκπληκτικές. Δεν γίνεται να μην σας μείνει καρφωμένο στο μυαλό το “The New Build”, το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, το οποίο μπαίνει με blastbeats! Εξίσου όμως ξεχωριστά είναι και τα “The Endless Feed”, “Am I 1?” και φυσικά το “Lost To Apathy”, το οποίο αποτελεί και το τρίτο video clip που έκανε ποτέ η μπάντα. Η επιτυχία του άλμπουμ ταξίδεψε τους Dark Tranquillity για πρώτη φορά μέχρι και τον Καναδά, ενώ για τον ήχο αυτού, τα εύσημα παίρνει για ακόμα μία φορά ο - πασίγνωστος πλέον για την συνεισφορά του στο Σουηδικό μελωδικό death metal - Fredrik Nordstrom. Την επιμέλεια του εξωφύλλου ανέλαβε και πάλι ο κιθαρίστας της μπάντας, Niklas Sundin, μέσω της εταιρείας του, Cabin Fever Media. -- Σωτήρης Θεοδωρίδης

Fiction (2007)

Το Fiction είναι το όγδοο κατά σειρά άλμπουμ των Dark Tranquillity. Κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2007 και προσπάθησε να συνεχίσει την επιτυχία του Character. Αυτό το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό καθώς συνδύασε άψογα μελωδία και πιο progressive / σκληρό ρυθμό, ο Stanne έβαλε καθαρά φωνητικά αλλά και γυναικεία φωνητικά επίσης ( στα οποία συμμετέχει η Nell Sigland των Theatre of Tragedy, συγκεκριμένα στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου). Το άλμπουμ ξεκινάει με το Nothing to No One σε δυνατούς αλλά και παρόμοιους Character ρυθμούς και όσο συνεχίζει πειραματίζεται περισσότερο. Δύναμη το Blind at Heart, πιο μελωδικό το Misery’s Crown, διαφορετικό το The Mundane & The Magic. Πιστεύω εδώ πως οι Dark Tranquillity προσπάθησαν να συνδυάσουν το στυλ των Projector, Haven με την δυναμική και την επιθετικότητα του Character. Και τα κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό. Στο Fiction διατήρησαν το στυλ του “Gothenburg metal scene” που πρεσβεύουν, αλλά πρόσθεσαν επιτυχώς και νέα στοιχεία, δίνοντάς του μια διαφορετικότητα και μια προσωπικότητα, που κατά την προσωπική μου άποψη το καθιστούν ανώτερο του Character συνολικά. -- Γιώργος Βλαχογιάννης

We Are The Void

Το "We Are The Void" είναι το ένατο κατά σειρά άλμπουμ των Dark Tranquillity. Κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2010 και είχε τη δύσκολη δουλειά να σταθεί στο ύψος του επιτυχημένου "Fiction". Μπορούμε να πούμε ότι και εδώ οι Dark Tranquillity ακολουθούν παρόμοια συνταγή με τους προηγούμενους δύο δίσκους τους και στηρίζονται στο σύνολο, που βγάζουν. Εξαιρετικό melodic death, αν και κατηγορήθηκε ότι δε διέφερε και πολύ από τους προκατόχους του. Προσωπικά, θα πω ότι το βρίσκω πιο μελαγχολικό! Και εδώ ξεκινά πολύ δυνατά με τα "Shadow In Our Blood" και "Dream Oblivion", τα οποία προσθέτουν πλήκτρα και άλλα στοιχεία. Το "Her Silent Language" μοιάζει στο στυλ του "Misery’s Crown" και βλέπεις ότι το συγκρότημα ήθελε να δώσει παρόμοιο ύφος και σ’αυτό το άλμπουμ. Έχει δυνατές στιγμές όπως τα πρώτα τραγούδια που αναφέραμε με επιπρόσθετα τα "I Am The Void" και τα πιο μελωδικά "Her Silent Language" και "Iridium". Γενικά, παρότι δεν ξεπερνά το "Fiction", πιστεύω ότι ακούγεται αρκετά καλά στο σύνολό του. 'Ισως και να αδικήθηκε λίγο στο ότι είχε προηγηθεί ήδη ένα πολύ καλό άλμπουμ με παρόμοια χαρακτηριστικά. -- Γιώργος Βλαχογιάννης

Construct (2013)

Ας μη κοροϊδευόμαστε! Το "Construct" ήταν μια επιτυχία. Οι Dark Tranquillity εδώ μας παρουσιάζουν μια δοκιμασμένη μεν πετυχημένη δε φόρμουλα, από death, μελωδικό death και goth rock ήχους συνοδευόμενη από την τόσο αγαπημένη φωνή του Mikael. Κάπως έτσι γεννιούνται τα χιτάκια, κυρίες και κύριοι. Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω το δίσκο με μια πρόταση αυτή θα ήταν ' Εκλεπτυσμένη ζημιά'! Ελαφρύς σε γενικές γραμμές χωρίς να γίνεται mainstream, πιασάρικες συνθέσεις και έξυπνες αιχμηρές στροφές στους ρυθμούς, είναι το άλμπουμ που θα αγαπήσει ο μέσος μεταλλάς. Ποιο να πιάσεις και ποιο να αφήσεις. "For Broken Words", "Uniformity", "Apathetic", το χιλιοπαιγμένο "The Silence In Between"; Όλα διαλεγμένα και τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο 'στο έδαφος΄ που κατασκευάσουν ένα στέρεο δίσκο χωρίς υπερβολές ή κουραστικές αλλαγές. Το "Construct" ξεκλειδώνει καινούριους ηχότοπους και παρουσιάζει νέες ευχάριστες ηχητικές προσθήκες στο δημιουργικό των DT, διατηρώντας όμως ο,τι χρειάζεται από προηγούμενες κυκλοφορίες. Μια από τις αρκετά δυνατές και συναρπαστικές στιγμές τους! -- Φένια Αλεξίου

Atoma (2016)

Φτάνουμε αισίως στην ενδέκατη και τελευταία δισκογραφική δουλειά των Σουηδών metallers. Το "Atoma" κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2016 από την Century Media Records, ενώ τον Μάρτιο του 2017 το συγκρότημα απελευθέρωσε το single "The Absolute". Το κομμάτι ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του δίσκου και περιέχει το ατμοσφαιρικό και ηλεκτρονικό τραγούδι "Time Out Of Place". Αρκετές δημιουργίες αυτού του album κάνουν αίσθηση στον ακροατή, όπως τo catchy και ομώνυμο τραγούδι, το "Forward Momentum", το "Neutrality", το "The Pitiless" και το "Our Proof Of Life". Κάνουν αίσθηση, γιατί έχουν υπέροχη ποιότητα στην παραγωγή και στον ήχο γι' άλλη μια φορά. Οι Dark Tranquillity εδώ επιλέγουν να πειραματιστούν, χωρίς να ξεχάσουν τις παλιές τους ρίζες. Χωρίς αυτό να σημαίνει, βέβαια, πως επαναλαμβάνονται. Το αντίθετο, μάλιστα. Συνδυάζουν τον σκληρό ήχο και την ταχύτητα, που είχε η εποχή του "Character" με εκείνη την μαγική ατμόσφαιρα του "Projector". Οι Σουηδοί σίγουρα δεν ξέρουν πως να απογοητεύουν, καθώς το "Atoma" είναι άλλος ένας οργασμός για τα αυτιά μας στην μέχρι στιγμής καριέρα τους. Είναι κυρίως η αιτία, που θα τους απολαύσουμε ζωντανά σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη στα πλαίσια του Αtoma European Tour 2018. -- Δικαία Οικονομάκη