Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

'Ενας Χρόνος Χωρίς Τους Linkin Park (Μέρος Α')


Οι Linkin Park ήταν και είναι ένα μουσικό σχήμα, που επηρέασε καταλυτικά την alternative rock τα πρώιμα χρόνια του 21ου αιώνα. Για ένα συγκρότημα σαν αυτό, που έχει πουλήσει πάνω από 70 εκατομμύρια album μέσα σε 18 χρόνια σταθερής ανοδικής πορείας, είναι λίγο δύσκολο ν' αμφισβητήσει κανείς την εμπορική επιτυχία του. Μπορούμε, όμως, να φέρουμε αντίρρηση όσον αφορά την καλλιτεχνική του επιτυχία;



Αρχικά, οι Linkin Park σχηματίστηκαν το 1996 στην Καλιφόρνια υπό το προσωνύμιο Xero από τρεις φίλους στο λύκειο, τον Mike Shinoda (ρυθμική κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά), τον Brad Delson (κιθάρα) και τον Rob Bourdon (drums). Στη συνέχεια, ακολούθησαν ο Joe Hahn στα πλήκτρα και ως Dj, ο Dave "Phoenix" Pharell στο μπάσο και ο Mark Wakefield ως τραγουδιστής και frontman στους - τότε - Xero. Το συγκρότημα ξεκίνησε εντατικά τις πρόβες και την παραγωγή της δικιάς του μουσικής στο στούντιο και υπνοδωμάτιο του Shinoda. Ηχογράφησαν ένα demo με την ίδια ονομασία, το οποίο απέτυχε να τους βρει μια δισκογραφική εταιρία να τους εκπροσωπήσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποχωρήσουν ο Wakefield και ο Pharell από την μπάντα. Ο πρώτος για ν' αναζητήσει την τύχη του σε άλλα project και ο δεύτερος για να περιοδεύσει με τους Tasty Snak. Μετά από λίγο καιρό το 1999 μπήκε στον δρόμο τους ο τραγουδιστής Chester Bennington υπό την προτροπή του Jeff Blue, όπου ήταν υπεύθυνος τότε στην εταιρία Zomba Music. Και τότε συνέβη το εξής παράδοξο. 'Ενας ταιριαστός και πρωτοποριακός φωνητικός συνδυασμός 'γεννήθηκε' μεταξύ του Shinoda και του Bennington, παρακινώντας τους να εξελιχθούν και να πάνε ένα βήμα παραπέρα μουσικά, γράφοντας νέο υλικό. Το συγκρότημα αλλάζει όνομα και γίνεται Hybrid Theory και παράλληλα κυκλοφορούν ένα ομότιτλο EP. Ωστόσο, η μεγάλη επιτυχία ήρθε όταν ξανά άλλαξαν το όνομα του σχήματος σε Linkin Park, επηρεασμένοι από το πάρκο Lincoln στο Σικάγο. Και καθώς οι αρνητικές απαντήσεις ερχόντουσαν η μία μετά την άλλη, ο Jeff Blue, όντας πλέον εργαζόμενος στην Warner Bros. Records, κατόρθωσε και έκλεισε συμφωνία στο συγκρότημα για το ντεμπούτο δίσκο του. 


Οι Linkin Park έκαναν το breakthrough τους με το album "Hybrid Theory". Το ονόμασαν έτσι από το προηγούμενο όνομά τους. 'Ισως, ήταν μια υπενθύμιση των δύσκολων χρόνων την απόρριψης ή ίσως και όχι. Μπορεί να ονομάστηκε έτσι, γιατί η μουσική τους συνταίριαξε το alternative rock με την rap μουσική και τις βαριές κιθάρες. Υβρίδια μουσική, που δεν είχε ακουστεί έτσι ξανά στο παρελθόν. Πριν αρχίσετε να διαφωνείτε, όχι δεν ήταν οι πρωτοπόροι του nu metal. Όχι, όταν το 1988 δημιουργήθηκαν οι Deftones και αρχές των '90s οι Korn και μάλιστα, όταν έχουν κυκλοφορήσει αρκετά σημαντικούς δίσκους, που έμειναν στην ιστορία (ναι, και θα μείνουν) αυτού του ιδιώματος. Οι Linkin Park, όμως, δεν ήθελαν να μπουν σε αυτό το μοτίβο και να χαρακτηριστούν nu metal. Προτιμούσαν να λένε πως η μουσική τους τείνει σε rock φόρμες, αναμεμιγμένες με το rap και τα catchy ρεφρέν. Το album κυκλοφόρησε στις 24 Οκτωβρίου το 2000, τον πρώτο χρόνο 'ζωής' του πούλησε 4.800.000 αντίτυπα, χαρακτηρίζοντας το ως τον πιο πετυχημένο και εμπορικό δίσκο εκείνης της χρονιάς. Στην Αμερική έγινε μόνο 11 φορές πλατινένιος και στην Μ. Βρετανία και στην Αυστραλία, 5. Το "Hybrid Theory" αναμφισβήτητα τους έφερε την αναγνωρισιμότητα στον κόσμο. Highlights του αποτελούν όλα τα singles (όλα τα τραγούδια, για την ακρίβεια) ενώ μέσω από το "Crawlingμε τους 'θυμωμένους' στίχους κερδήθηκε το παρθενικό τους βραβείο Grammy. Υπάρχει λόγος, όμως, που το τραγούδι "In The End" κρατάει την πρωτιά ως του πιο γνωστού hit του συγκροτήματος. Ματαιόδοξοι στίχοι, ερμηνευμένοι άριστα από το πλέον δεμένο δίδυμο του Shinoda και Bennington. Η ταύτιση του κοινού με αυτό το κομμάτι ανέδειξε από την αρχή του millenium τον δρόμο για μια πιο 'εύκολη' και ταυτοχρόνως πιο βαριά προσέγγιση της rock. Γιατί ποιος είπε ότι η 'εύκολη' και catchy μουσική γράφεται στο πόδι μέσα σε 2';


Τρία χρόνια μετά το "Hybrid Theory" το συγκρότημα οδηγείται στην δεύτερη κυκλοφορία του, η οποία πήρε το όνομα της από την ελληνική περιοχή Μετέωρα. Το "Meterora" κυκλοφορεί στις 25 Μαρτίου του 2003 και πουλάει περισσότερα από 800.000 αντίτυπα την πρώτη εβδομάδα. Μέχρι τον Οκτώβριο κατάφερε να πουλήσει 3.000.000 αντίτυπα και στην Αμερική γίνεται εφτά φορές πλατινένιος, στην Ευρώπη συνολικά γίνεται τρεις, ενώ στην Αυστραλία και στον Καναδά, πέντε. Η εξαγριωμένη διάθεση τόσο στους στίχους όσο και στην μουσική τους είναι εμφανής. Τα beats των rap στοιχείων με εκείνα της rock αρχίζουν να δένουν όλο και περισσότερο μεταξύ τους. Η ηχητική ταυτότητα του συγκροτήματος εδώ εδραιώνεται για τα καλά καθ'ότι ο ήχος τους δεν είναι τόσο διαφορετικός από το "Hybrid Theory". Παρ' όλα αυτά, οι συνθέσεις είναι πιο ώριμες, πιο αναπτυγμένες και με περισσότερη συνοχή. Αν με το ντεμπούτο album τους οι Linkin Park έφτασαν ψηλά, με το "Meteora" κατάφεραν να εκτοξευθούν και να κατακτήσουν τις κορυφές των charts. Με τραγούδια σαν τα "Numb", "Somewhere I Belong", "Faint", "Breaking The Habit" και "From The Inside" η καριέρα και η φήμη του συγκροτήματος εξαπλώθηκε παγκοσμίως και γίνονται ταυτοχρόνως η 'φωνή' δυο ολόκληρων γενεών. Τα κομμάτια ακούγονται ευχάριστα μέχρι και σήμερα και όσο περισσότερο ακούγονται, τόσο οι ακροατές μπορούν να ταυτιστούν.


Φτάνουμε αισίως στην τρίτη κυκλοφορία της μπάντας με το όνομα "Minutes To Midnight". Εδώ, οι Linkin Park αλλάζουν τελείως τον ήχο τους, διατηρώντας συνάμα κάποια από τα χαρακτηριστικά στοιχεία τους. Κυκλοφόρησε στις 14 Μαΐου του 2007. Οι εναλλακτικές rock συνθέσεις κατακλύζουν τον δίσκο και η 'ασυγκράτητη' οργή πάει περίπατο, μιας και το σχήμα κλείνοντας δέκα χρόνια στο κουρμπέτι, έχει πατήσει πλέον τα πρώτα 'άντα'. Πίσω από τη παραγωγή βρίσκεται ο ιθύνοντος Rick Rubin και, μάλιστα, την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του, το album έκανε τις περισσότερες πωλήσεις για το 2007. Στην Αμερική κατορθώνει να γίνει τέσσερις φορές πλατινένιος και τρεις φορές στον Καναδά, στην Αυστραλία και στην Γερμανία. Το συγκρότημα μοιάζει σαν να έχει αποδεχτεί τα αρνητικά του συναισθήματα και προβλήματα, που βίωνε στα προηγούμενα albums, και ενώ εδώ είναι πιο 'κουμπωμένο', το παρελθόν του κάνει την εμφάνισή του συνεχώς. Στο "Minutes To Midnight" υπάρχουν εναλλακτικές ροκιές, ηλεκτρονικές pop μπαλάντες και πειραματικά hip-hop τραγούδια, που παρουσιάζουν συνδέσεις μεταξύ τους παρά τη διαφορετικότητά τους. Η ροή και η συνοχή του διευκολύνουν την ακρόαση του. Η θεματολογία του, μάλιστα, έχει να κάνει με το doomsday clock, το οποίο λίγα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα θα σημάνει την ολοκληρωτική καταστροφή του ανθρώπου και του κόσμου, όπως τον ξέρουμε. Ασχολείται με την αυτοκαταστροφική φύση, που διέπει στον άνθρωπο. Γεγονός, που μπορεί να κάνει τον καθένα ν' αφυπνιστεί με αρκετά σύγχρονα προβλήματα της εποχής μας. Η διαπίστωση αυτή μπορεί να γίνει εμφανής στα singles του, "What I've Done", "Bleed It Out", "Shadow Of The Day", "Given Up" και "Leave Out All The Rest". Το πιο ανατριχιαστικό σημείο του δίσκου είναι αναμφισβήτητα το "Little Things Give You Away", μια συναισθηματική, αναπτυσσόμενη μπαλάντα, που κάνει επίκληση στο συναίσθημα και 'ζητά' από τους ισχυρούς να βοηθήσουν τους αδύναμους.



Τέταρτο album στη σειρά και ίσως το πιο αντισυμβατικό και το πιο πειραματικό σ' όλη την δισκογραφία τους. Κυκλοφόρησε στις 8 Σεπτεμβρίου του 2010 και παράλληλα θα λέγαμε πως αποτελεί το siquel του "MTM", καθώς πραγματεύεται τους ανθρώπινους φόβους σχετικά με τον πυρηνικό πόλεμο. Το "A Thousand Suns" δεν κατάφερε να κάνει υψηλές πωλήσεις, όπως οι προηγούμενοι δίσκοι, μιας και οι Linkin Park απομακρύνθηκαν τελείως από τους ήχους, που τους είχαμε συνηθίσει. Πίσω από την παραγωγή βρίσκεται για δεύτερη φορά ο Rick Rubin. Και ενώ αρκετοί οπαδοί απηύδησαν με τη στροφή του συγκροτήματος, όσοι το παρατήρησαν προσεκτικά σίγουρα θα παρατήρησαν πως εκείνο με το θάρρος και την όρεξη, που το διακατείχαν, κατάφερε να εξελίξει περισσότερο την alternative μουσική από την αρχή κιόλας της δεύτερης δεκαετίας του millenium. Ο πειραματισμός με τα ηλεκτρονικά στοιχεία, τα πλήκτρα, τα ηλεκτρονικά ή φυσικά drums κατέχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και οι κιθάρες βυθίζονται στη λήθη. Η μπάντα σε παλιότερες δηλώσεις της είχε πει πως γίνεται εσκεμμένα, εφόσον το concept του album κάνει, επίσης, αναφορά στην εξέλιξη της τεχνολογίας. Αποτελεί την μεγαλύτερη χρονικά δισκογραφική δουλειά των Linkin Park, καθώς και τον ολοκληρωτικό 'θάνατο' της nu metal ταυτότητάς τους. Ο θυμός και ο αρνητισμός μπορεί να έχουν καταλαγιάσει, όχι όμως τελείως. Highlights του είναι τα "The Catalyst", "Burning In The Skies", "Waiting For The End" και "Iridescent". Μπορεί το στοίχημα εμπορικά αυτή τη φορά να μην το κέρδισαν, καλλιτεχνικά ωστόσο σίγουρα το πέτυχαν. Από μουσικής απόψεως ακούγονται διαχρονικοί, φρέσκοι και τουλάχιστον εφευρετικοί. Ποιο είναι, όμως, το κυριότερο και το πιο σπουδαίο επίτευγμα του "ATS"; Το ότι δεν επαναλαμβάνονται ηχητικά και πάντα προσπαθούν για κάτι καινούριο. 


'Ζωντανά πράγματα' ο τίτλος της πέμπτης δισκογραφικής δουλειάς των Linkin Park. 'Η μήπως εδώ ο ποιητής εννοεί πλάσματα; Μετά την αποστροφή των σκληροπυρηνικών οπαδών με την προηγούμενη κυκλοφορία του, "A Thousand Suns", το συγκρότημα αποφασίζει να εξελίξει το alternative rock, όσο πιο ηλεκτρονικά γίνεται. Με τους - σκέτους - πειραματισμούς των ηλεκτρονικών ήχων ν' αποτελούν παρελθόν, ακούμε ξανά riffs κιθαρών, drums και beats από τον Mr Hahn. Οι Linkin Park παρέδωσαν την πιο προσωπική τους δουλειά για τα τότε δεδομένα της ιστορίας της μπάντας, καθώς η θεματολογία του album αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η κυκλοφορία του πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουνίου το 2012 με παραγωγούς τον ίδιο τον Shinoda και τον Rick Rubin. Το album κατορθώνει να πουλήσει παγκοσμίως 2.500.000 αντίτυπα και γίνεται πλατινένιος στην Αμερική. Τα singles "Burn It Down", "Lost In The Echo", "Powerless" και "Castle Of Glass" αποτελούν τα πιο radio friendly τραγούδια του και ακούγονται κατ' εξακολούθηση. Ωστόσο, τα "In My Remains" και "I'll Be Gone" αποπνέουν τον αέρα του "Minutes To Midnight". 'Ετσι, μπορούν και ακούγονται σε περισσότερους ακροατές διαφορετικών ειδών. Το "Living Things" παρουσιάζει καθ'όλη την διάρκεια των 37 λεπτών του συνοχή και ροή, (παρόμοιες με του "Meteora" και του "Minutes To Midnight") και ο χρόνος περνάει αβίαστα και ευχάριστα. Με αυτόν τον δίσκο χαρακτηρίζεται και επίσημα η μεταστροφή του συγκροτήματος σε πιο rock/ pop μονοπάτια.



Λίγο πριν κυκλοφορήσει το "A Hunting Party", οι Linkin Park είχαν αναφέρει πως θ' αποτελεί το prequel του "Hybrid Theory", μουσικά. Κυκλοφόρησε στις 13 Ιουνίου του 2014 και η παραγωγή πραγματοποιήθηκε από το ίδιο το συγκρότημα και την Warner Bros. Είναι η τελειωτική απομάκρυνση τους από τον ηλεκτρονικό rock ήχο και το καταλαβαίνει κανείς, ακούγοντάς το στην ολοκληρωμένη του μορφή. Οι συνθέσεις είναι κυρίως βαριές με ευκολομνημόνευτους rock ρυθμούς, ενώ τα rap/ hip-hop στοιχεία είναι ελάχιστα. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του δίσκου είναι ότι υπάρχουν guest συμμετοχές από διάφορους, γνωστούς τραγουδιστές/ μουσικούς του χώρου, προσδίδοντας μια διαφορετική πινελιά στον ήχο του group. Συγκεκριμένα, συμμετέχουν ο Page Hamilton των Helmet, ο Daron Malakian των System Of A Down, ο Tom Morello των Rage Against The Machine και ο Rakim. Είναι η πρώτη φορά που οι Linkin Park επιλέγουν να συνεργαστούν με άλλους καλλιτέχνες σε επίσημη κυκλοφορία τους. Και πάλι είναι αξιοθαύμαστο το ότι επιλέγουν να δοκιμάσουν καινούριες φόρμες χωρίς φόβο, επειδή η ανάγκη τους για διαφορετικότητα και ανέλιξη είναι για εκείνους πρωτίστης σημασίας. Το "A Hunting Party" αγαπήθηκε από το κοινό και τους κριτικούς, γιατί σηματοδότησε την στροφή τους προς την rock, ενώ έγινε πλατινένιο στην Αμερική και την Γερμανία, πουλώντας 1.000.000 αντίτυπα. Κορυφαία τραγούδια του είναι τα "Unti It's Gone", "Guilty All The Same", "Rebellion", "Wastelands" και τελευταίο το radio friendly "Final Masquerade". Είναι ουσιαστικά το 'κυνήγι' του σχήματος, ώστε να βρει και πάλι τον παλιό, καλό και βαρύ εαυτό του.


Το "One More Light" είναι η έβδομη και τελευταία δισκογραφική δουλειά των LP με τον Chester Bennington στα φωνητικά. Πρόκειται για την στροφή της μπάντας σε πιο pop/ hip-hop κουλτούρες και η ολοκληρωτική απουσία των rock/ rap στοιχειών στον ήχο τους. Το album στην κυριολεξία δίχασε τους οπαδούς τους για το αν αξίζει μουσικά ή όχι. Ομολογώ και εγώ από την μεριά μου, όντας οπαδός τους και ακροάτρια τους για πολλά χρόνια, πως αυτή τους η αλλαγή αρχικά με παραξένεψε. Οι in-your-face pop μελωδίες από το πρώτο κιόλας single, "Heavy", έκαναν αρκετούς (συμπεραλαμβανομένου και 'μένα) ν' αποστραφούν και να κάνουν δηλώσεις περί 'ξεπουλήματος' του συγκροτήματος. Μετά το σοκ, που προκάλεσε η αυτοκτονία του Bennington, θέλησα να δώσω μια ευκαιρία στο album και ομολογώ ότι όλα τα σημάδια της κατάθλιψης του τραγουδιστή ήταν 'εκεί'. Ξεκινώντας με τους στίχους 'I'm dancing with my demons, I'm hanging off the  edge', καταλαβαίνει κανείς πως το album πραγματεύεται απαισιόδοξες ιστορίες της καθημερινής ζωής με happy pop tunes. Οι δαίμονες του Chester με τα ναρκωτικά και τον αλκοολισμό βγαίνουν επιτέλους στην επιφάνεια, μια στενάχωρη και 'σκληρή' ιστορία για το πως αντιμετώπιζε την πραγματικότητά του. Ο pop ήχος και το style τους μπορεί να συναρπάσει, ιδιαίτερα κάποιον, που του αρέσει αυτό το είδος. Οι πωλήσεις του ήταν κατώτερες από τα προηγούμενα, ωστόσο κατάφερε να βρεθεί αρκετά ψηλά στα charts. Must για ακρόαση είναι τα "Talking To Myself", "Good Goodbye", "Battle Symphony", "Invisible" και το ομώνυμο. Μπορεί να μην κατατάσσεται στους καλύτερους δίσκους τους, αλλά είναι τουλάχιστον αξιόλογος. 


Αν στο "A Thousand Suns" χαρακτήρισα τους  Linkin Park μουσικούς με τόλμη, τότε στο "One More Light" σίγουρα τους αποκαλώ μουσικούς με αρχίδια. Η έλλειψη του φόβου τους για ρίσκα ήταν με το μέρος τους πολλές φορές και είναι αυτό που τους συμβολίζει ως ένα από τα σπουδαιότερα, επιδραστικότερα και μεγαλύτερα συγκροτήματα της rock τα τελευταία 20 χρόνια, παγκοσμίως. Επομένως, ναι! Δεν επιδίωξαν μόνο την εμπορική επιτυχία, αλλά και την καλλιτεχνική, πιέζοντας συνεχώς τους εαυτούς τους για περισσότερα. Το βράδυ της 20ης Ιουλίου γράφτηκαν οι τίτλοι του τέλους για τον Chester, ο οποίος βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του, ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια αλκοόλ. Ταλανιζόταν χρόνια από την εξάρτησή του, ενώ ήταν κυριολεκτικά η καρδιά του συγκροτήματος. 'Ενα κύκλος, σίγουρα οδυνηρός και άσχημος, κλείνει για τους αγαπητούς της γενιάς μας, Linkin Park. Συμβάν, που συγκλόνισε όχι μόνο τη μουσική βιομηχανία, αλλά και ολόκληρη την υφήλιο, κυρίως για τον τρόπο, που συνέβη. Αν είναι ν' ακολουθήσει, όμως, ένα καινούριος, αυτό ανήκει αποκλειστικά στο χέρι των υπόλοιπων μελών...

TO BE CONTINUED...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Βιντεοσκοπημένο υλικό από τη συναυλία των Helloween στην Στουτγάρδη

  Το θρυλικό συγκρότημα "Helloween" έπαιξε ζωντανά στις 11 Νοεμβρίου στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Οι Helloween απαρτίζονται από τους τραγουδιστές, Michael Kiske και Andi Deris, τους κιθαρίστες, Kai Hansen, Sascha Gerstner και Michael Weikath, τον μπασίστα Markus Grosskopf και τον drummer,  Dani Löble . Τα μέλη επανενώθηκαν για την παγκόσμια περιοδεία τους με το όνομα "Pumpkins United".  Είναι η πρώτη φορά, που ο Michael Kiske κάνει συναυλία μαζί με τους Helloween μετά από τόσα χρόνια μιας και αποχώρησε το 1993. 'Ιδια περίπου περίπτωση είναι και εκείνη του Hansen, αφού και αυτός έφυγε από τη μπάντα το 1986. Σε μερικές συναυλίες τους, βέβαια,  έπαιζε ζωντανά μαζί τους  όλα αυτά τα χρόνια.  Μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω την ερμηνεία των Helloween στη Γερμανία:

Οι Horrendous, Αποκαλύπτουν Λεπτομέρειες Και Πρώτο Single Του Νέου Τους Δίσκου.

Οι Αμερικάνοι Horrendous , έσκασαν με πακετάκι στο οποίο όχι μόνο αποκαλύπτουν όλες τις πληροφορίες για την επερχόμενη δισκογραφική τους δουλειά, όχι μόνο μοιράζονται εξώφυλλο και tracklist αυτής αλλά δίνουν και το πρώτο single για μια ολοκληρωμένη εικόνα. Το death metal συγκρότημα, σκοπεύει να κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ Idol , στις 28 Σεπτεμβρίου παγκοσμίως παρέα με την εταιρία  Season Of Mist .  H διαδικασία σύνθεσης του Idol, διήρκησε 2 χρόνια και πιο συγκεκριμένα από το Φθινόπωρο του 2015 μέχρι και την Άνοιξη του 2017.  Η ηχογράφηση, μίξη και mastering πραγματοποιήθηκαν στο  Subterranean Watchtower Studios από τον  Damian Herring την περίοδο μεταξύ 2017 και 2018.  Δείτε παρακάτω εξώφυλλο και tracklist και ακούστε το "Soothsayer" . Tracklist 01. Prescience 02. Soothsayer 03. The Idolater 04. Golgothan Tongues 05. Divine Anhedonia 06. Devotion (Blood For Ink) 07. Threnody 08. Obolus

Μαύρη Μαγιονέζα: Επιστρέφουν Με Το Δεύτερο Φοβερό Single Τους 'Επίπεδη Γη' !

Επίπεδη Γη, τιτλοφορείται το ολοκαίνουριο τραγούδι του ελληνόφωνου και αγαπημένου underground συγκροτήματος Μαύρη Μαγιονέζα , το οποίο βρίσκεται διαθέσιμο από εχθές σε μουσικές πλατφόρμες καθώς επίσης και στο επίσημο site της μπάντας: www.mavrimagioneza.com Το κομμάτι, το οποίο είναι και το δεύτερο της επερχόμενης κυκλοφορίας των Μαύρη Μαγιονέζα, μπαίνει δυνατά και τα σπάει σε δροσερούς ροκ ρυθμούς, πικάντικους ήχους ενώ οι έξυπνες στροφές, τα φοβερά solos και οι καυστικοί στίχοι απογειώνουν το κομμάτι το οποίο έρχεται με την αυθεντική υπογραφή του συγκροτήματος!  Ρίξτε μια ματιά στο trailer του επερχόμενου βίντεο κλιπ και απολαύστε το κομμάτι παρακάτω! Από Το Δελτίο Τύπου Το καινούργιο τραγούδι της Μαύρης Μαγιονέζας με τίτλο «Επίπεδη Γη», είναι ένας ηχητικός δυναμίτης. Πριν καλά-καλά καταλάβεις τι είναι αυτά που λέει η δημοσιογράφος από το sample τηλεοπτικής εκπομπής, έρχονται τα τύμπανα, οι κιθάρες και το μπάσο με απίστευτη ροκ ενέργεια να πλαισιώσουν την «κολλητική» μελω