Οφείλω να πω -πριν γράψω το οτιδήποτε- ότι δεν ακούω και πολύ power metal. Ειδικά Europower. Ωστόσο δεν μου κάνει φυσικά καμία εντύπωση όταν ένας σπουδαίος δίσκος του συγκεκριμένου ιδιώματος κυκλοφορεί από κάποιο Ελληνικό συγκρότημα. Κατά τη γνώμη μου άλλωστε η Ελληνική power σκηνή βρίσκεται στην καλύτερη πεντάδα παγκοσμίως άνετα. Ο λόγος γίνεται για τους Βολιώτες -γνωστούς στους Underground κύκλους- Silent Winter, οι οποίοι ακολουθούν πιστά τις διδαχές των μεγάλων παλαιών του ιδιώματος (Helloween, Stratovarius κ.τ.λ.) και μας παρουσιάζουν ένα νέο EP με πέντε τραγούδια (συν μια εισαγωγή).
Ο δίσκος κάνει την δυναμική του εισαγωγή για να σε ρίξει στα βαθιά του ομότιτλου The war Is Here. Ισχυρή κάλυψη οργάνων, heavy power μουσικάρες και παθιασμένα φωνητικά που πλέκουν έναν όμορφο ενθουσιασμό και μια γενικά συναισθηματική ατμόσφαιρα. Περνάμε στο τρίτο και αγαπημένο μου του δίσκου Far Away. Γεμάτο με κλασσικό ήχο δεκαετίας ’80 προσαρμοσμένο στην πιο σύγχρονη εκδοχή του και πιασάρικες progressive μελωδίες, ότι πρέπει για να δώσει τη σκυτάλη στο Sea Of Wonder. Εδώ βλέπουμε έντονη την παρουσία των πλήκτρων αλλά παρόλα αυτά τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον έχουν οι κιθάρες. Τα φωνητικά παρουσιάζονται πιο βραχνά και αγριεμένα, ενώ ο ήχος περιλαμβάνει έξυπνες στροφές και ανοίγματα με κάποια πολύ απολαυστικά κιθαριστικά solos. Στην προτελευταία γραμμή του δίσκου συναντάμε το Eyes Of The World. Μια έξυπνη μπαλάντα που εναλλάσσεται ρυθμικά και heavy κρατώντας αναλλοίωτο το ενδιαφέρον του ακροατή.
Η αυλαία πέφτει με το Remember me. Ένα ιδιαίτερο ακουστικό κομμάτι, με φωνητική αφήγηση, σου αφήνει μια αίσθηση από στιγμές ταινίας Viking αποπνέοντας μια μεγαλοπρέπεια και κλείνοντας έτσι έναν θαυμάσιο δίσκο!
Με λίγα λόγια, το μεγάλο του πλεονέκτημα θεωρώ ότι είναι η οπαδική φύση της μουσικής τους. Αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουνε βγάζοντας έτσι έναν «οπαδικό» χαρακτήρα.
Το οποίο βέβαια μεταφράζεται με απλά λόγια σε πέντε πολύ καλά τραγούδια για το είδος. Υπάρχουν δηλαδή τα χαρακτηριστικα riffs του Hansen, τα διακριτικά πλήκτρα του Jens Johansson (ο τρόπος που τα χρησιμοποιούν στο Sea Of Wonder μου θύμισε ελαφρώς το “Black Diamond” των Stratovarius) και φυσικά η φωνάρα του Μιχάλη Λίβα.
Το μειονέκτημα νομίζω είναι ακριβώς το ίδιο με το πλεονέκτημα! Δηλαδή επειδή είναι καθαρά οπαδική μουσική, απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος πράγμα που δεν είναι κακό καθώς αυτό δείχνει ότι η μουσική των Silent Winter έχει προσωπικότητα. Όπως και να έχει είναι μια δουλειά που πρέπει όλοι οι λάτρεις του power να ακούσουν!
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 28/ 6/ 2018
Βαθμολογία: 8/ 10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου