Σήμερα κλείνουμε την εβδομάδα με τους Gaerea. Ένα συγκρότημα διαμάντι που έκανε την παρθενική του εμφάνιση εχθές με με το συγκλονιστικό 'Unsettling Whispers', το οποίο περιέχει 7 κομψοτεχνήματα άνευ προηγούμενου!
Το συγκρότημα πήρε την έννοια του black metal και την μετάλλαξε με έναν μαγικό τρόπο. Δε ξέρω από που να αρχίσω. Ας πω καλύτερα ότι έχω ακούσει το δίσκο ήδη 5 φορές και πάω για έκτη και κάθε φορά μου ξυπνάει και διαφορετικά συναισθήματα.
Η εισαγωγή γίνεται με το Svn ένα ατμοσφαιρικό post black κομμάτι, χτίζει προσεγμένα όλη την τρέλα που έπεται στην συνέχεια τουβλάκι, τουβλάκι ξεκινώντας σε μελωδικές γραμμές μέχρι την φοβερή ακουστική έκρηξη στα μισά του. Οι συνοδευτικές κραυγές απόγνωσης και απελπισίας διαμορφώνουν μια ζοφερή και ανατριχιαστική ατμόσφαιρα ενώ οι απότομες μεταβάσεις από sludge σε black θα μπορούσαν να συγκριθούν μόνο με την κορύφωση του οργασμού! Περνάμε στο Absent και εδώ παρατηρούμε την σθεναρή αφοσίωση στην οικοδόμηση της έντασης, καταφέρνοντας ένα ισχυρό και συνάμα εύθραυστο αποτέλεσμα. Στην τρίτη γραμμή του άλμπουμ βρίσκουμε το κομμάτι Whispers ένα εξαιρετικό πάντρεμα black και sludge ρυθμών, ( ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι καθ' όλη την διάρκεια του 'Unsettling Whispers' την προσοχή μου δεν κατάφερε να την αποσπάσει απολύτως τίποτα άλλο, πράγμα που είχα πολύ καιρό να νιώσω)! Το τέταρτο της σειράς μας συστήνεται ως Lifeless Immortality και εδώ το black στοιχείο είναι πιο ξεκάθαρο, κάτι που το διαφοροποιεί λίγο από τα υπόλοιπα κομμάτια αλλά σε καμία περίπτωση δεν ξενίζει τον ακροατή. Το Extension To Nothingness συνεχίζει και αυτό σε black κυρίως ρυθμούς με κραυγαλέα και παθιασμένα φωνητικά που αλληλοσυγκρούονται με γρήγορους παραμορφωμένους ήχους και βαθιά σκασίματα. Έπος!! Στην προτελευταία γραμμή πέφτουμε πάνω στο Cycle Of Decay ένα αγριεμένο ταραχώδες black metal κομμάτι με διάφορες ηχητικές στρώσεις που παίρνουν μορφή καθώς προχωράνε τα λεπτά. Η φωνητική ερμηνεία ισχυρή και τεντωμένη, τα riffs σπέρνουν το απόλυτο χάος ενώ στο σύνολο του θα μπορούσα να το περιγράψω ως δηλητήριο που βράζει. Ο δίσκος κλείνει με το πολύ, πάρα πολύ αγαπημένο μου Catharsis. Νομίζω ότι το έχω ξανά αναφέρει για το συγκεκριμένο κομμάτι ότι είναι ένα καθαρό διαμάντι αλλά θαρρώ πως δε φτάνει μια φορά. Απίστευτες εξάρσεις ρυθμών, αρρωστιάρικη ατμόσφαιρα, sludge και hardcore γραμμές να παίρνουν τη σκυτάλη και να οδηγούν αυτό το μεγαλοπρεπές άλμπουμ προς το τέλος ενώ τα φωνητικά πιο μαυρισμένα δεν έχει! Να σημειώσω ότι από το 3.53 και μέχρι το τέλος είναι από τις καλύτερες δικές μου στιγμές που έχω ακούσει έβερ!
Με λίγα λόγια, σταματήστε ο,τι κάνετε και αρπάξτε τον δικό σας δίσκο από Gaerea γιατί πραγματικά αξίζει! Δε θα μιλήσω για την φοβερή παραγωγή, δε θα αναφερθώ στο τεχνικό κομμάτι που είναι πραγματικά άξιο σεβασμού ούτε για τη χημεία και απόδοση του συγκροτήματος που μας σερβίρει αυτό το μοναδικό συνταίριασμα ήχων, θα πω απλά για την μαεστρία με την οποία το συγκρότημα σε βάζει στο τρυπάκι 'να βιώσεις και να αρρωστήσεις μαζί τους'. Εγώ προσωπικά έπαθα Gaerea. Και ελπίζω να είναι μεταδοτικό! Enjoy!
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22 Ιουνίου 2018
Δισκογραφική Εταιρία: Transcending Obscurity Records
Βαθμολογία: 9,5 /10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου