Συνέντευξη Με Τον Φίλιππο Παπακυριάκου Από Τους Secret Illusion

Οι power metallers Secret Illusion δημιουργήθηκαν το 2007 και έχουν ως βάση την Αθήνα. Με αρκετές δισκογραφικές δουλειές και εμφανίσεις με συγκροτήματα όπως Stratovarius, Phantom X, Wardrum κ.α έφτασαν στο 2018 κυκλοφορώντας το νέο τους άλμπουμ με τίτλο Awake Before The Dawn τη 1 Μαρτίου, το οποίο ήδη έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές. Εμείς βρήκαμε τον Φίλιππο ο οποίος μας μίλησε για τον νέο δίσκο και τα επερχόμενα σχέδια του συγκροτήματος.

Καλησπέρα Φίλιππε και καλώς ήρθες στο Rockabulary. Ποιοι είναι οι Secret Illusion; Πως ξεκίνησαν και που εστιάζουν μουσικά;

Καλησπέρα Φένια, σ’ευχαριστώ για την φιλοξενία. Οι Secret Illusion είναι ένα συγκρότημα το οποίο ανήκει στον χώρο του μελωδικού power metal έτσι όπως το μάθαμε και το αγαπήσαμε στην δεκαετία του 90’ και του 00΄. Ξεκινήσαμε το 2007, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πλάνο, μαζί με τον Χρήστο (ντραμς), θέλοντας απλά να μπούμε στο στούντιο και να παίξουμε την μουσική που αγαπούσαμε. Βρήκαμε γρήγορα τα υπόλοιπα άτομα και όλα πήραν τον δρόμο τους.

Ποια ήταν η κινητήρια δύναμη που σας ώθησε στο να ασχολειθείτε με τη power metal και ποιο ήταν το πρώτο σας βήμα στη σκηνή;

Όπως είπα και πριν, η αγάπη μας για αυτό το είδος. Προσωπικά, το power σαν ιδίωμα, με εκφράζει αφάνταστα, συναισθηματικά και ψυχικά, εξ’αρχής ήθελα να γράψω δικά μου κομμάτια και το γεγονός ότι βρεθήκαμε με τον Χρήστο, που επίσης αγαπούσε πολύ αυτό το είδος, ήταν ίσως το καρμικό στοιχείο που έδωσε ζωή και ώθηση σε αυτή την μπάντα.

Θεωρείς ότι είναι απαραίτητα τα μουσικά εφόδια που μπορεί να δώσει μια σχολή ας πούμε σε κάποιον ο οποίος θέλει να διακριθεί στο χώρο; Η τα πάντα έχουν να κάνουν με το ‘μικρόβιο’ και το πάθος ενός καλλιτέχνη στο να φτιάχνει μουσικές;

Αυτά που χρειάζονται για να διακριθεί κάποιος στον χώρο της μουσικής αυτής είναι πολλά και μια σχολή, χωρίς να είναι κάτι ασήμαντο βεβαίως, για μένα δεν είναι ένας βασικός παράγοντας. Πολλοί άνθρωποι που θαυμάζουμε στον χώρο, δεν έχουν τελειώσει κάποιο μουσικό κολέγιο. Ωστόσο, αν θες πχ θες να διδάξεις, σίγουρα τότε είναι σημαντικότατο. Η διάκριση μέσα σε ένα ατελείωτο πλήθος καλών μουσικών ανά τον κόσμο, χρειάζεται θέληση, υπομονή, επιμονή, μελέτη, τύχη, χρήματα, προσωπικές θυσίες, γνωριμίες, δημόσιες σχέσεις κτλ. Και ακόμα και αν τα κατέχεις όλα αυτά, για να μπορέσεις να κάνεις τα βήματα προς τα εμπρός, πρέπει να λειτουργούν σε πλήρη αρμονία μεταξύ τους αλλά και να είναι απόλυτα συντονισμένα, έτσι ώστε να μπορέσεις να ξεχωρίσεις.

Ποια είναι η γνώμη σου για την ροκ σκηνή της Ελλάδας; ( ελληνόφωνη, αγγλόφωνη). H Ελλάδα ‘σκοτώνει τους νέους μουσικούς’ ;

Για την ελληνόφωνη δεν μπορώ να πω κάτι, γιατί δεν γνωρίζω τι συμβαίνει στον underground χώρο, δεν θα έλεγα ότι είμαι και μεγάλος φαν. Τώρα στο αγγλόφωνο κομμάτι, στο χώρο της rock και της metal, η Ελλάδα σαν κράτος σίγουρα δεν παρέχει καμιά βοήθεια, αυτό όλοι το γνωρίζουμε. Τώρα η Ελληνική σκηνή από μόνη της, αφήνει χώρο σε νέες μπάντες να αναδειχθούν, αν και σε αυτό βοηθάνε πολύ και τα social media, τα οποία μέχρι ενός βαθμού, είναι εργαλεία στα χέρια κάθε νέου μουσικού.

Ποιός είναι ο αγαπημένος σου καλλιτέχνης/ συγκρότημα και τι ρόλο έπαιξε στην δική σου ενασχόληση με τη μουσική;

Η αρχή όλου του κακού ήταν οι Stratovarius και αυτός ο «κάκιστος» δίσκος που λέγεται Episode. Όταν τον άκουσα για πρώτη φορά, ήταν ένα μουσικό σοκ για μένα και νομίζω πέρασε ελάχιστος καιρός μέχρι τη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ και με τη κιθάρα. Δεν έχω κρύψει ποτέ την αγάπη μου για αυτή τη μπάντα και ποτέ δεν είχα και κόμπλεξ να το δηλώσω. Αρχικά όταν ξεκίνησα να γράφω μουσική, μου ήταν πολύ δύσκολο να ξεφύγω από τα μουσικά μονοπάτια του Timo Tolkki και της παρέας του και αυτό νομίζω είναι ξεκάθαρο στον πρώτο δίσκο της μπάντας, το “Illusion” (2011). Ωστόσο, η συνθεση είναι κάτι που ωριμάζει για τον καθένα πιστεύω με τα χρόνια και πλέον οι Secret Illusion έχουν ξεκάθαρα έναν δικό τους ήχο. Σε ένα πρόσφατο review για το “Awake…” διάβασα ένα πολύ εύστοχο σχόλιο πάνω σε αυτό που έλεγε «πως δεν αποσκοπεί στο να κοπιάρει τους μέντορές του, αλλά να αναβιώσει τη μουσική τους, μέσα από τη δική του συνθετική ματιά». Όσο και αν στεναχωρεί κάποιους, αυτή είναι η αλήθεια! Παρ΄όλα αυτά, όσο γράφω μουσική για τους Secret Illusion, πάντα θα υπάρχουν με κάποιο τρόπο και οι Stratovarius μέσα σε αυτή, είναι ένα όμορφο κομμάτι της ζωής μου και του εαυτού μου που δεν νομίζω ότι θέλω να αποχωριστώ.

Πρίν λίγες μέρες κυκλοφορήσατε το τρίτο κατά σειρά δίσκο σας με τίτλο Awake Before The Dawn ο οποίος ήδη έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές.  Πόσο καιρό δουλεύατε πάνω στο νέο σας υλικό; Θεωρείς ότι δώσατε το 100 τοις εκατό της απόδοσης του συγκροτήματος ή να περιμένουμε και άλλα;

Ξεκινήσαμε με τον Μένιο(πλήκτρα) να δουλεύουμε πάνω σε νέο υλικό απο το 2015 νομίζω (ίσως και τέλη 2014) και μέχρι να φτάσουμε στην ολοκλήρωση της μίξης/mastering πέρασαν περίπου 2,5 χρόνια. Νομίζω το μαγικό στην μουσική επαφή μας με τον Μένιο είναι ότι συνθετικά αλληλοσυμπληρώνουμε και καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον και επικοινωνούμε σωστά σαν ώριμοι άνθρωποι και γι’αυτό το τελικό αποτέλεσμα βγήκε τόσο δυνατό, ποιοτικό αλλά και πιο πολυδιάστατο σε σχέση με το παρελθόν. Ωστόσο, έχουμε ήδη ξεκινήσει να γράφουμε καινούργια κομμάτια για τον επόμενο δίσκο και σύμφωνα με αυτά που ακούω, όσο αντικειμενικός μπορώ να είμαι, νομίζω ότι δεν ακουμπήσαμε ταβάνι ακόμα! χαχα

Γιατί Awake Before The Dawn; Υπάρχει κάποιο μήνυμα πίσω από τον τίτλο που θέλετε να περάσετε στον κόσμο;

Μπά, απλά ήταν ωραίος σαν τίτλος! Όχι εντάξει, νομίζω πως όταν σκέφτεσαι ένα τίτλο κάτι έχεις στο μυαλό σου και στην προκειμένη περίπτωση το “Awake Before the Dawn” για μένα σημαίνει να είσαι πάντα στην ζωή σου αφυπνισμένος και σε εγρήγορση, να μην αφήνεις να σε παρασύρει η αδράνεια, η απραξία και όλα τα κακώς κείμενα της σημερινής κοινωνίας. Με μια φράση...δεν χρειάζεται να δείς το φώς της ημέρας για να καταλάβεις πως ήρθε η ώρα να «ξυπνήσεις».

Ποιο ήταν το πρώτο κομμάτι που ηχογραφήσατε για το άλμπουμ;

Το “Winds of Tomorrow”, μιας και κυκλοφόρησε πρώτο ως digital single το 2015. Όταν ωστόσο ξεκίνησαν επίσημα οι ηχογραφήσεις του νέου δίσκου, νομίζω το πρώτο που γράψαμε ήταν τα φωνητικά του Βασίλη(Αξιώτη) για το “Fall of Human Kind”, ενώ αλλάξαμε και κάποια μικροπράγματα στο “Winds of Tomorrow”.

Mίλησε μου λίγο για τη θεματολογία του δίσκου στιχουργικά και μουσικά, τις επιρροές και την ελληνόφωνη εισαγωγή στο τραγούδι Falling .

Στιχουργικά, όπως πάντα, μας απασχόλησαν κυρίως καθημερινά ζητήματα και γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, προσωπικές ανησυχίες, σκέψεις και φοβίες, που να σου πω την αλήθεια, αν με κάποιο μαγικό τρόπο δεν υπήρχαν μέσα μας, δεν ξέρω με τι θέματα θα μπορούσαμε να καταπιαστούμε. Οι εσωτερικές ανησυχίες για ζητήματατα όπως η ζωή, ο χρόνος, οι σχέσεις των ανθρώπων, ο κόσμος που ζούμε κτλ είναι απαραίτητες σε κάθε καλλιτέχνη. Ωστόσο υπάρχει και ένα κομμάτι στον δίσκο, του οποίου οι στίχοι είναι δικοί μου και αναφέρονται στην προσωπικότητα του Ναπολέοντα. Είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι σε ιστορικό γεγονός σε στίχους της μπάντας, αλλά ως λάτρης της παγκόσμιας ιστορίας, καιρό τώρα ήθελα να αφιερώσω ένα κομμάτι σε αυτή την μεγάλη μορφή της. Μουσικά τώρα, οι επιρροές παραμένουν απο τον μελωδικό χώρο της power και της metal γενικότερα αλλά και απο τον χώρο της κλασικής και ορχηστρικής μουσικής. Νομίζω όμως ότι ο Μένιος με την παρουσία του πρόσθεσε και ένα πιο dark ambient στοιχείο, που μέχρι σήμερα δεν υπήρχε. Όσο για την εισαγωγή του Falling, με τον Μένιο, πέραν όλων των άλλων, έχουμε μια κοινή αγάπη και εκτίμηση στον Νίκο Καζαντζάκη και είχαμε αποφασίσει απο την αρχή να δοκιμάσουμε να βάλουμε μια απαγγελία απο την «Ασκητική» μέσα στον δίσκο και τελικά το αποτέλεσμα βγήκε ακριβώς όπως το θέλαμε...σκοτεινό και μελαγχολικό.

Ακούγοντας σας κάποιος διακρίνει την έντονη χημεία μεταξύ σας.  Πόσο δεμένοι ειναι οι Secret Illusion έξω από το συγκρότημα και πόσο σημαντικός παράγοντας  θεωρείς ότι είναι μια καλή φιλική σχέση ανάμεσα στα μέλη οποιουδήποτε συγκροτήματος;

Υπάρχει πράγματι έντονη χημεία, εντός και εκτός μπάντας. Μουσικά, πέρα από το διαδικαστικό κομμάτι, μπορούμε και περνάμε καλά με αυτό που κάνουμε. Παρ’όλα αυτά δεν πιστεύω ότι η φιλική σχέση μεταξύ όλων των μελών ενός συγκροτήματος είναι καταλυτικός παράγοντας για την επιτυχία του και την σωστή συνεργασία. Πιστεύω έχει να κάνει με τους ανθρώπους, με τον επαγγελματισμό τους, την διάθεση να προσφέρουν και να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό σε αυτό που κάνουν και να συμμετέχουν ενεργά με σκοπό το καλό της μπάντας και όχι το δικό τους. Η φιλία, αν προκύψει, είναι κάτι ευπρόσδεκτο, αλλά και επικίνδυνο παράλληλα, γιατί εύκολα μπορεί να επιφέρει εσωτερικά προβλήματα αν δεν ξέρεις πως να την χειριστείς.

Ποιοι είναι οι στόχοι των Secret Illusion για το 2018; Και ποια τα επερχόμενα σχέδια;

Έχουμε, όπως είπα πριν, ήδη ξεκινήσει να γράφουμε καινούργια κομμάτια. 3-4 τραγούδια είναι σχεδόν έτοιμα και στόχος μας είναι ο επόμενος δίσκος να βγει σύντομα. Απο’κει και πέρα, αυτό που θέλουμε πολύ και θα το επιδιώξουμε, είναι ένα πολύ καλό live στην Αθήνα και αν μας δωθεί η ευκαιρία και για κάποια ακόμα, δεν θα πούμε όχι.

Κλείνοντας τη συνέντευξη υπάρχει κάτι επιπλέον που θα ήθελες να μοιραστείς με τον κόσμο;

Είναι πολλά αυτά που θα ήθελα να μοιραστώ. Ωστόσο, θα αναφερθώ σύντομα σε ένα μόνο γεγονός, που όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται στα μάτια μου όλο και περισσότερο μια θλιβερή καθημερινή πραγματικότητα. Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπεις νέους ανθρώπους να περπατάνε στον δρόμο και να κουτουλάνε μεταξύ τους γιατί ξεχνάνε πλέον να σηκώσουν το κεφάλι απο το κινητό τηλέφωνο...μπορεί να μην ζούμε σε μια όμορφη και χαρούμενη κοινωνία, μπορεί να πιστεύουμε ότι τα πάντα γύρω μας να είναι μουντά και ανέμπνευστα, αλλά αν αφιερώσουμε λίγο χρόνο και παρατηρήσουμε, είναι βέβαιο ότι θα βρούμε κάτι πραγματικά άξιο προσοχής. Η ζωή είναι πολύ σύντομη και σίγουρα δεν βρίσκεται σε καμιά οθόνη...