Album Review: STP - Stone Temple Pilots

Το έβδομο άλμπουμ είναι το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ από τους Stone Temple Pilots.. ή μήπως όχι;
Πίσω στο 2010 είχαν βγάλει πάλι ένα ομώνυμο άλμπουμ έχοντας τότε στα φωνητικά τον συγχωρεμένο Scott Weiland. Στη συνέχεια άλλαξαν lead τραγουδιστή και αφού πέρασαν κάποια χρόνια με τον Chester Bennington (Linkin Park), αφού βίωσαν και δεύτερο θάνατο τραγουδιστή ξανά προσπαθούν με ένα ακόμη ομώνυμο άλμπουμ, κάτι σαν μια ακόμη ευκαιρία εν έτη 2018. Καινούριο υλικό λοιπόν για τους αδερφούς Deleo με Eric Kretz στα drums και ο Jeff Gutt ήρθε να ταιριάξει στα φωνητικά (2^ος στο Αμερικάνικο X-factor). Το στυλ τους θα το έλεγα ένα μείγμα alternative rock, hard rock, 90’s rock. Όπως δηλώνει και ο κιθαρίστας στους Dean Deleo έχουν επηρεαστεί πολύ από τους Aerosmith.

Δώδεκα τραγούδια, διάρκειας λίγο πάνω από τα 48 λεπτά για το Stone Temple Pilots του 2018 που ξεκινά με το Middle of Nowhere, τραγούδι με υψηλό tempo και το γρέζι στη φωνή του Gutt και συνεχίζει με το Guilty στο ίδιο δυνατό rock 90’s ύφος του. Ακολουθεί το Meadow με ένταση αλλά και blues-rock στυλ που μάλλον θέλουν να παίξουν οι Stone Temple Pilots. Χαμηλώνουμε κάπως με το Just A Little Lie ένταση και tempo. Στο Six Eight που ακολουθεί βλέπουμε αυξομείωση των φωνητικών του Gutt και αμέσως μετά πέφτει ο ρυθμός με μια ροκ μπαλάντα, το Throught She’d Be Mine. Το Roll Me Under ανεβάζει πάλι ρυθμό και ένταση σε πιο hard rock μονοπάτια. Από το Never Enough κράτησα το σόλο μετά το δεύτερο λεπτό. Δεύτερη μπαλάντα το The Art Of Letting Go, που είναι σε πιο pop, blues rock στυλ. Χαμηλό tempo και με το Finest Hour. Σε πιο rock’n’ roll στυλ το Good Shoes και με blues μπαλάντα, το Red & Blues κλείνει ο δίσκος.

Συμπερασματικά:
Τα καλά: η μπάντα φαίνεται να έχει ενέργεια και διάθεση στο άλμπουμ, ειδικά μετά από το θάνατο δύο βασικών τραγουδιστών της. Ο Jeff Gutt φαίνεται πως ταίριαξε καλά στο στυλ τους. Τους πάνε οι μπαλάντες.
Τα άσχημα: Δεν είναι κάτι ιδιαίτερα σπέσιαλ ή κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει το άλμπουμ, ούτε έχει κάποιο σούπερ χιτ ή τουλάχιστον ένα τραγούδι που θα σου μείνει και ίσως θα μπορούσε να είναι και ένα με δύο τραγούδια μικρότερο σε διάρκεια.

Τραγούδια ν’ακούσεις: Meadow, Roll Me Under, Throught She’d Be Mine, The Art Of Letting Go


Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 16/03/2018
Label: Atlantic Records
Βαθμολογία: 6/10