16. Ilsa 'Corpse Fortress'

Το 2018 ήταν μια εξαιρετική heavy μουσική χρονιά. Μπορεί να έφυγε, άλλα άφησε πίσω της υλικό το οποίο είμαι σίγουρη ότι θα ακούγεται το ίδιο δυνατά και το 2019.
 Πληθώρα δυνατών δίσκων από παλιά αλλά και νέα συγκροτήματα, έκαναν αισθητή την παρουσία τους με τον καλύτερο τρόπο και ιδού! Σας παρουσιάζω τις 30 αγαπημένες κυκλοφορίες για το 2018 και σας εύχομαι το 2019 να είναι γεμάτο από undergound metal και υγεία!

30. Morphinist - Sunwalker

Από τις πιο όμορφες post metal δισκογραφικές δουλειές για φέτος. Οι Morphinist, επέστρεψαν με το νέο τους άλμπουμ Sunwalker, για να υπερφορτίσουν τις αισθήσεις μας και να μας συναρπάσουν με το μαγικό τους ταξίδι.
Τα μαυρισμένα φωνητικά, οι post/ sludge γραμμές και η βελούδινη μελωδική προσέγγιση κατασκευάζουν μια αινιγματική εμπειρία ακρόασης που είναι δύσκολο να περιγραφεί με λέξεις. 
Εκτεταμένες επαναλαμβανόμενες συνθέσεις που δε στερούνται όμως τα σημαντικά και άφθονα μουσικά σημεία αναφοράς, που επαναχρωματίζουν και αλλάζουν τις ομιχλώδεις αποχρώσεις του Sunwalker καθ' όλη την ακρόαση του! Ακόμη και στις πιο φουσκωμένες ταχύτητες, υπάρχει η αίσθηση ότι η απόλυτη κορύφωση εξακολουθεί να παρακρατείται. 

29. Monolith - Two Wolves

 Στοιχειωτικό και παραπλανητικό, μια αλυσίδα από doom και sludge κρίκους που δε σπάει όσο και να τραβάς. Βαριά και καυτά riffs κατευθείαν από την κόλαση και hardcore/ death φωνητικά που παίζουν μεταξύ καθαρότητας και λάσπης. Ένα καζάνι που βράζει και από μέσα ξεχύνονται ήχοι που πρέπει να παίξεις δυνατά για να νιώσεις. Ο αργός doom στο σύνολο του ήχος φροντίζει να χαιδεύει με τρυφερότητα τα αυτιά και η sludge προστυχιά να τα διεγείρει. Η βάναυση τελειότητα που αποπνέουν και τα πέντε κομψοτεχνήματα του δίσκου είναι για 'ιδιαίτερα νεύρα'. Οι απότομες παύσεις που θα συναντήσεις σε διάφορες στιγμές κατά την ακρόαση, συνδυαστικά των υπολοίπων οργάνων και φωνητικών δημιουργούν μια κλιμακούμενη υστερία. Οι πιο ήρεμες στιγμές συμπληρώνουν με μοναδικό και ποιοτικό τρόπο το brutal σκοτάδι που παραπέμπει σε 'κάλεσμα πνευμάτων'.

28. DIRGE 'Ah Puch'

Μια εξαιρετικά δυνατή πρώτη εμφάνιση με το ντεμπούτο δίσκο του  'Ah Puch', μια μίξη της μυθολογίας των Mayan με ιστορικά γεγονότα και όλα αυτά κάτω από hardcore, sludge και heavy doom ήχους. Το άλμπουμ περιλαμβάνει 6 κομμάτια από ανελέητο γρονθοκόπημα, που στιγμή δε σταματούν να σε μπολιάζουν με πόνο, βία αλλά και ασταμάτητες riffares. 

Αν έπρεπε να τους χαρακτηρίσω με δύο λέξεις, αυτές είναι 'Δημιουργικός ήχος'. Εδώ δε θα βρεις κλασσικό sludge, ούτε επίσης κλασσικό doom, αυτά είναι για τους κλασσικούς. 

Εδώ θα συναντήσεις φρέσκα μουσικά μουμπούκια που θα σου ξεκλειδώσουν και άλλα ηχητικά δωμάτια και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σε ευχαριστήσουν ιδιαίτερα. 

27.King Dude 'Music To Make War To'

Το νέο άλμπουμ του Thomas Jefferson, είναι δέκα μικρές ιστορίες πολύ όμορφα δημιουργημένες και εκτελεσμένες με επιρροές από psych rock, blues, post punk και neofolk. 

Η darkwave ατμόσφαιρα κατακλύζει τον κόσμο του  'Music To Make War To' και συμπληρώνεται τέλεια με την χαρακτηριστική φωνή του καλλιτέχνη.

Το  'Music To Make War To' είναι μια εισπνοή καθαρού αέρα που στεγνώνει απότομα από τον καυτό άνεμο και αφυδατώνει το σώμα. Είναι ο δίσκος αυτός που θα ικανοποιήσει κρυφές επιθυμίες και θα φέρει ξεχασμένες αναμνήσεις πίσω στη ζωή.

26.Oak Pantheon- Sol

Ο δίσκος περιέχει 6 κομμάτια που διαμορφώνουν μια υποτονική και μελαγχολική ατμόσφαιρα αλλά συνάμα αποδημητικά ταξιδιάρικη. Ο εμπλουτισμένος ήχος από χορδές κιθάρας, η groovy προσέγγιση και τα καθαρά αχνά στο σύνολο τους φωνητικά μπορούν να παρομοιαστούν ως ένα καλυμένο από το χιόνι δάσος.  Ένα μελαγχολικό σκάνδαλο ξεσπάει κατά την ακρόαση του Sol που θα μπορούσε να συνδεθεί με τις καταθλιπτικές τάσεις και την μοναξιά. Ο ρομαντισμός που αναδεικνύει μια μεσαιωνική αίσθηση και οι goth μελωδίες που παίρνουν μορφή εικόνας όσο ξετυλίγονται τα τραγούδια σέρνουν προσεκτικά την επιβραδυνόμενη φωνή και τις ισχυρές ακουστικές κιθάρες χωρίς να χρειάζεται κάτι επιπλέον για να αναδειχτούν.  

25.SUNNATA 'Outlands'

8 κομμάτια progressive και σκοτεινών post- doom μουσικών κατασκευάζουν ένα πολυεπίπεδο άλμπουμ έτοιμο να σφυρηλατήσει το μυαλό και τις αισθήσεις και να σου φανερώσει κρυμμένα μυστικιστικά μονοπάτια. Doom και post γραμμές συνοδευόμενες με μελωδικά καθαρά αχνά στο σύνολο τους φωνητικά, doomgaze αναφλέξεις όλα διαμορφωμένα με τέτοιο τρόπο που σου παρέχουν έναν ευρύχωρο ακουστικό χώρο και παράλληλα διατηρούν τον πολυποίκιλο και σύνθετο χαρακτήρα του δίσκου. Στην ουσία είναι ένα ακουστικό διαγαλαξιακό ταξίδι στον χωροχρόνο τόσο έντονο που νιώθεις όλη την διάρκεια της πορείας του μέχρι που εν τέλει θα βουτήξεις με το κεφάλι μέσα σε αυτό. Οι συνθέσεις εξαιρετικές, κάθε τραγούδι έχει τη δική του σημασία και εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να του δώσεις όλη σου την προσοχή γιατί είναι ένας δίσκος που πρέπει να βάλεις και λίγο μυαλό μέσα.

24.Mournful Congregation 'The Incubus Of Karma'

Ένα μελαγχολικό ταξίδι πολύ όμορφα σχεδιασμένο και εκτελεσμένο, με βαριές doom μουσικές και μαγευτικές μελωδίες. Οι τέλεια δεμένες αρμονίες με τα βραχνά φωνητικά και τις αργές και ασήκωτες από το βάρος κιθάρες φέρουν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Το  'The Incubus Of Karma' είναι μια διαδικασία πένθιμης τελετής. Μια μεταφορά συναισθηματικής ορμής η οποία συμβαίνει με μια τέτοια σκοτεινή δυναμική που δε μπορεί να περάσει έτσι απλά στο ντούκου.  Είναι Mournful Congregation και είναι βετεράνοι στο είδος τους. Θα σου σκίσουν τη ψυχή και θα στην ξαναράψουν!

23.ARCHELON 'TRIBE OF SUNS'
Με επιρροές από συγκροτήματα όπως Isis, Cult Of Luna, Omega Massif και Year Of No Light, οι ARCHELON μας παρασύρουν στη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης για να μας παραπλανήσουν με τους ήχους τους. Μία έντονη ψυχοσωματική διαδρομή από doom, progressive και post sludge συνθέσεις που οδηγεί σε ανεξερεύνητους ηχότοπους και παρασύρει ο,τι βρει στο διάβα του. Τα φωνητικά ισχυρά, ενισχύουν στη διαμόρφωση της σφιχτής ατμόσφαιρας και του δυστοπικού κλίματος που έχουν φροντίσει να χτίσουν οι ARCHELON από τα πρώτα λεπτά του δίσκου. Η αλά Amenra αισθητική σε κομμάτια όπως A Dried Ocean και The Great Destroyer συνοδεύει την ακουστική καταιγίδα, ενώ η πολυμορφία των φωνητικών είναι στο σύνολο της μαγική.

22.Golgothan Remains - Perverse Offerings To The Void

Υπάρχει death εκδοχή του death metal; Σίγουρα υπάρχει και την απόδειξη τη βρίσκουμε στο νέο άλμπουμ των Αυστραλών Golgothan Remains 'Perverse Offerings To The Void'. Ασταθείς ατμόσφαιρες, χαοτικές εκκρίσεις κιθάρας και φωνητικά που σιγοβράζουν και συνοδεύουν με αριστοκρατικό τρόπο τον 'μαυρισμένο' death metal ήχο έρχεται και καταστρέφει κάθε ηχητικό φράγμα. Τα εξωγήινα riffs σκίζουν με μοναδικό τρόπο την ήδη ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που έχει καταφέρει να σου δημιουργήσει το συγκρότημα από τα πρώτα λεπτά του άλμπουμ και σε παρασέρνουν σε ένα ΄ματωμένο ποτάμι' ήχου παρέχοντας σου με φοβερή μεγαλοπρέπεια αισθήματα ζοφερής φρίκης. 

21. Hemelbestormer - A Ring of Blue Light

Το A Ring of Blue Light είναι αυτό που αποζητά η ψυχή του μέσου post σλατζά! Βαριές κιθάρες που γλιστρούν κομψά σε post ατμόσφαιρες, instrumental στο σύνολο του, το οποίο βοηθάει αρκετά κατά τη γνώμη μου στο να εστιάσει ο ακροατής στην ομιχλώδη αρμονία και στις δραματικές εντάσεις του άλμπουμ. Οι συνεφιασμένες αυλακώσεις heavy μελωδιών, αγκαλιάζουν τους sludge και progressive ήχους και η ποικιλία συνθέσεων και ρυθμών μεταβάλλονται με μαγικό τρόπο από πιο γρήγοροι σε πιο αργοί. Doom μονοπάτια που σε δελεάζουν να τα περπατήσεις κατασκευάζουν ένα εικονικό βάθος εσωτερικευμένου κόσμου το οποίο αναφλέγεται αργά και λειτουργεί καθαρτικά. Το  A Ring of Blue Light είναι ένα μείγμα από αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά οι Hemelbestormer.

20.Down Among The Dead Men '...And You Will Obey Me'

Οι δύο βετεράνοι του είδους David Ingram και Rogga Johansson ένωσαν τις δυνάμεις τους για να φέρουν έναν από τους πιο ισχυρούς death/ crust δίσκους που θα ακούσετε για φέτος!!
Βίαια riffing, καταστροφικά crust/ death κύματα ενώ τα φωνητικά διατηρούν σε όλη την διάρκεια του άλμπουμ την απαραίτητη δύναμη επιθετικότητας ρίχνοντας τα θανάσιμα πυρά τους προς όλες τις κατευθύνσεις και δημιουργώντας το απόλυτο μακελειό! Τα ντραμς γρήγορα και θυελλώδη, οι κιθάρες κοφτερές και ματωμένες, ενώ η γενική ατμόσφαιρα αποπνέει σκονισμένη ομίχλη. Οι Down Among The Dead Men, πετάνε στο τραπέζι μια πανέξυπνη φόρμουλα ασταμάτητου headbagging, κατατάσσοντας το And You Will Obey Me σε ένα από τα πιο σκληροπυρηνικά άλμπουμ για το 2018. 

19. Atavisma - The Chthonic Rituals

Οι Atavisma επιτυγχάνουν την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στη φρενίτιδα και το παρανοϊκό death metal τους.
Υπάρχει μόνο ένα τραγούδι που διατηρεί ένα αργό ρυθμό κατά τη διάρκεια του,
τα υπόλοιπα εναλλάσσονται μεταξύ των εξωφρενικών ταχυτήτων και της απόλυτης μαυρίλας, ενώ μερικά από αυτά έχουν κάποια από τα καλύτερα riffs από οποιοδήποτε άλλο death metal album φέτος.  Αν και οι κιθάρες και τα τύμπανα είναι σε πρώτο πλάνο, τα φωνητικά και το μπάσο είναι –ακριβώς- ο λόγος που αυτός ο δίσκος μου έχει κάνει εντύπωση. Ο λόγος είναι επειδή χρησιμοποιούνται με ένα «χυδαίο» θανάσιμο τρόπο, που εμένα μου θυμίζει τη πρώιμη εποχή και τον λατρεύω. 

18. Hegemone 'We Disappear'

Υπάρχει βάρος στη συγκεκριμένη δουλειά. Το θλιμμένο συναίσθημα που ξεχύνεται κατά τη διάρκεια και των 6 τραγουδιών και η ζοφερή αυτή αίσθηση heavy μελωδικότητας που 'πλημμυρίζει' θα ήταν η σωστή έκφραση, σε φέρνουν αντιμέτωπο με το εσωτερικευμένο σκοτάδι σου. Η post hardcore ήμι διαφάνεια που δένει άριστα με τους ήχους που προ ανέφερα προσδίδει έναν τεχνικό επαγγελματισμό υψηλού επιπέδου. Οι πιο μελωδικές post metal γραμμές σε κομμάτια όπως Raising Barrows καταλαγιάζουν λίγο τα φουσκωμένα νερά, μέχρι τα μισά του κομματιού φυσικά γιατί αμέσως μετά το φράγμα σπάει και τα ορμητικά νερά παρασύρουν ο,τι βρουν στο διάβα τους. Τα 'βασανισμένα΄φωνητικά βάζουν το τελευταίο λιθαράκι σε αυτόν τον στοιχειωμένο ηχότοπο ενώ τα ανατριχιαστικά riffs σε μεταφέρουν στον τελικό προορισμό αυτού του ταξιδιού αγαπημένε ακροατή. Στην καρδιά του σκότους!

17. Hesperian Death Horse 'Živ'

Το 'Živ' είναι μια βίαιη ώθηση προς τον διψασμένο για κορμιά γκρεμό. 4 κομμάτια από ομιχλώδεις μελωδίες που περιορίζουν την ορατότητα σου με αργά ανατροφοδοτούμενα riffs και αχνά φωνητικά που μοιάζουν λες και σε καλούν από τον υπερπέραν, είναι ο,τι χρειαζόμαστε για να κλείσει εντυπωσιακά και αυτή η εβδομάδα.
Ο ακροατής γνωρίζει, ότι οι Hesperian Death Horse έχουν χτίσει έναν ετοιμόρροπο κόσμο που ανά πάσα στιγμή θα διαλυθεί σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και θα σκεπάσει τα πάντα. Αρρώστια, σκοτάδι και απόλυτη ανυπαρξία σε κάνουν να αισθάνεσαι την θλίψη ενός άχαρου και μίζερου κόσμου.
Τα φωνητικά είναι στρωμένα και σιδερωμένα πάνω στους ήχους δημιουργώντας μια τελετουργική ατμόσφαιρα που φέρει μεθυστικές μυρωδιές από λιβάνι και ρόδο.

16. Ilsa 'Corpse Fortress'

Τέλεια οικοδόμηση sludgy death metal ήχων και hardcore ρυθμών με μοντέρνα προσέγγιση και ασυγκράτητα riffs που σπέρνουν ταχυκαρδίες και δημιουργούν ένα χαοτικό σκηνικό. Αυξημένα επίπεδα επιθετικότητας που σε περνάνε μέσα από ηχοστρώματα φρίκης και απελπισίας, μεγάλες αργές ακανόνιστες κιθαριστικές στιγμές και έντονη παρουσία μπάσου ενώ τα ντραμς σπάνε κάθε ηχητικό φράγμα και σε παγιδεύουν μέσα σε μια βίαιη και πολύπλοκη κλειστοφοβική, εμπειρία. Τα φωνητικά πιο σκοτεινά και ματωμένα από ποτέ, με αιφνίδιες μεταβάσεις από hardcore σε απόκοσμα λασπωμένα black metal ουρλιαχτά τραβηγμένα από την κόλαση, παράγουν και συνεισφέρουν επιπλέον στην αιχμηρή ατμόσφαιρα του 'Corpse Fortress'.. Το άριστο μπέρδεμα doom/ death/ hardcore και sludge είναι μοναδικό και συγκλονιστικό σαν αποτέλεσμα και η τεχνική απόδοση συνδυαστικά των νοσηρών φωνητικών αποπνέουν έναν καταστροφικό θόρυβο και δημιουργούν ένα ακουστικό δέος

15.DUSKBURN 'Serpentide'

Ο δίσκος αποτελείται από 6 εξαιρετικής απόδοσης τραγούδια και είναι μια δημιουργία των death/ sludge metallers DUSKBURN από τη Κροατία, οι οποίοι σε αυτή τους τη δουλειά παρουσιάζουν μια πιο brutal doom metal εκδοχή του εαυτού τους αλλά δεν στέκονται μόνο εκεί! Το Serpentide είναι μια φόρμουλα αποτελούμενη από πλούσιο sludge ήχο, ωμά riffs και ακανόνιστους ρυθμούς με αρκετές hardcore αλλά και post metal στιγμές τα οποία παρέα συντάσσουν μια μουσική πανδαισία άξια προσοχής. Οι ηχητικές διακυμάνσεις συνεισφέρουν κατά πολύ στον όλο σκοτεινό χαρακτήρα του δίσκου και προσδίδουν μια ιδιαίτερη αισθητική που δε γίνεται να περάσει απαρατήρητη. 

14. Secret Cutter 'Quantum Eraser'

Η απόλυτη κεραμίδα. Το νιώθεις ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει εδώ από τα πρώτα 3-4 riff. Είναι η παραγωγή, τα αποπνικτικά φωνητικά, είναι όλα. Είναι το υβριδικό μετά-sludge κατασκεύασμα των λατρεμένων Indian, το οποίο το έχουν μεταφέρει σε ακόμη πιο ακραία μονοπάτια. Μη ρωτήσετε πως. Δεν έχω ιδέα. Για αν είμαι ειλικρινής νόμιζα ότι δεν γινόταν κιόλας να γίνει πιο ακραίο το απόλυτο ακραίο. Ε να λοιπόν που γίνεται.

Και σαν να μη φτάνουν αυτά, προσθέτουν και μερικά grindcore περάσματα, ώστε να σιγουρευτούν ότι όλοι παρακολουθουν και δεν χαζεύει κανείς.

Αλλά αν δεν ακούσετε και μόνοι σας δεν έχουν νόημα ούτε οι περιγραφές ούτε τίποτα. Για μένα είναι στο κλειστό group των συγκροτημάτων που –πραγματικά- δεν δίνουν την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΔΕΚΑΡΑ για το τι μπορεί να σκέφτεται κάποιος για αυτά που παίζουν. Είναι εντελώς εκτός οποιασδήποτε mainstream λογικής, ακόμη και για extreme σχήματα.

13.  Dopethrone 'TRANSCANADIAN ANGER'

Καθαρή ηχητική έκσταση!! Μόνο έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί ο δίσκος των Dopethrone 'TRANSCANADIAN ANGER' που έκανε την εμφάνιση του εχθές και μας ΑΠΟΓΕΙΩΣΕ!! 8 κομμάτια καταιγιστικού sludge και καπνισμένου stoner όλα μαγειρεμένα με heavy γκρουβιές, χαρίζουν μια απολαυστική διαδρομή με το ξεχαρβαλωμένο τρένο του artwork, σε ένα λιθοστρωμένο δάπεδο που έχει πάρει φωτιά. Η βρωμιά στο ρυθμό διεισδύει σαν μόλυνση που στην συγκεκριμένη περίπτωση μεταδίδεται με την ακοή ενώ τα κοχλαστά φωνητικά του Vincent εκπνέουν την γεύση του καμένου κάρβουνου και στάζουν χολή! Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη ενώ το κάθε τραγούδι σκάει σαν δυναμίτης με τα riffs να είναι πιο σκληροπυρηνικά από ποτέ. Οι κιθάρες, τα ντραμς και το μπάσο έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ανακυκλώνουν σε κάθε κομμάτι με το ίδιο πάθος και μανία όλη αυτή την βουή και ένταση. 

12. Thou 'Rhea Sylvia'

O ήχος των Thou είναι σαρωτικός. Και δεν χωράει αμφιβολία σε αυτή τη δήλωση. Είναι από εκείνα τα συγκροτήματα των άκρων που θα σε κάνουν να αισθανθείς τη μουσική τους και με τις πέντε αισθήσεις σου. Δεν αφήνουν ούτε μια χαραμάδα φωτός να περάσει μέσα από το καλά σφαλισμένο με ξύλα παράθυρο, παρέχοντας σου κοντά στη μισή ώρα μηδενιστικό και μερικώς ακατέργαστο λασπωμένο post/ sludge.

O μοναδικά προσεγμένος συνδυασμός κατακλυσμικής βαρύτητας και καθαρής ηχητικής μάζας εξισορροπούν την επιθετικότητα που υπάρχει αλλά κινείται ως ήρεμη δύναμη και εντελώς φυσιολογικά.

Τα μαυρισμένα μονίμως στην αγωνία φωνητικά προσδίδουν ένα αίσθημα άγχους και νευρικότητας για το τι θα ακολουθήσει. 

11.SADISTIK FOREST 'Morbid Majesties'

Ο δίσκος εδώ παρουσιάζει 8 θερμόαιμα τίμια old school κομμάτια ατόφιου death, για ασταμάτητο headbagging!

Φουσκωμένα και αφρισμένα φωνητικά, τρελές ταχύτητες και κοφτερές ριφάρες, οι Φινλανδοί κατάφεραν να συγχωνεύσουν ένα θανατερό μείγμα ήχων. Βίαιος ρυθμός ξεδιπλώνεται μέσα από thrash και death γραμμές ενώ οι κιθάρες στην κυριολεξία βράζουν! Το Φινλανδικό death metal πνεύμα πότε δε πεθαίνει και οι SADISTIK FOREST είναι μια τρανή απόδειξη αυτού! Το 'Morbid Majesties' είναι πραγματικά μια από τις πιο άγριες death metal κυκλοφορίες για το 2018. Ένας δίσκος που επιτίθεται σε όλες σου τις αισθήσεις και σε αφήνει στα πατώματα να ζητάς και άλλο! Μια άκρως βροντερή επίδειξη δύναμης που ξεχύνεται από τα ηχεία σου και είναι ικανή να τραντάξει όλο το δωμάτιο. 

10. Craft - White Noise and Black Metal

Οι Craft, έχουν καταφέρει μέσα σε 42 λεπτά καλογυαλισμένου black metal να παίζουν με την ίδια ένταση σε διάφορες συχνότητες, παρέχοντας μια σταθερή φασματική πυκνότητα ισχύος φέρνοντας στην επιφάνεια το απόλυτο σκοτάδι της μουσικής σε όλο της το μεγαλείο. Καταστροφικές μελωδίες και μυστικιστική ατμόσφαιρα, μαγειρεμένα στον κλασσικό ήχο του black metal και όλα αυτά σωστά διαμορφωμένα σε μια φρέσκια και σύγχρονη παραγωγή. 

Πληθώρα αντισυμβατικών riffs, φωνητικά που ξεβράζουν λάβα ενώ οι χοντροκομμένες κιθάρες και το μπάσο που τρέχουν πίσω από κάθε τραγούδι βάζουν φωτιά στο πέρασμα τους! 

9. Pillars 'Onward To Nothingness'

Ύστερα από το EP Pyres And Gallows που το είδαμε να συμβαίνει πέρυσι, το συγκρότημα είναι και πάλι εδώ με το δολοφονικό ντεμπούτο full length άλμπουμ του.

Αυτό που είναι άξιο αναφοράς, είναι ο φοβερά ταιριαστός ήχος που προέρχεται από διάφορα είδη και δημιουργεί ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα. 

Οι λεπτομέρειες σε αυτόν τον δίσκο είναι φανταστικές. Κάντε εικόνα, να σκάβετε οι ίδιοι τον λάκκο σας και να θάβεστε οικειοθελώς ζωντανοί. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί το συνταίριασμα από funeral doom, sludge, doomgaze, death, thrash και epic doom είναι άξια αναφοράς. 

Το 'Onward To Nothingness', είναι ένα παραμύθι για την θλίψη, την δυστυχία μέσα από διεστραμμένους ρυθμούς και μουσικές που το λιγότερο που μπορεί να καταφέρουν είναι να σας εκπλήξουν. 

8. Radiant Knife 'Science Fiction'

Radiant Knife 'Science Fiction', ένας τίτλος που αρμόζει άριστα σε ο,τι πρόκειται να ακούσετε, μιας και τα 8 κομμάτια αυτιού του διαμαντιού είναι λες και ξεπήδησαν από τη σφαίρα επιστημονικής φαντασίας. 

Ο δίσκος είναι ιδιαίτερος και προσωπικά θα τον χαρακτήριζα από τους πιο παράξενους που έχει τύχει να ακούσω. 

Μια φοβερή και πικάντικη σάλτσα από doom, progressive, psych, hardcore και sludge metal, ανακατεμένα με μια μικρή προσθήκη όξινου avant-garde και ίσως μερικές σταγόνες από post rock. 

Απολαυστικά βρήκα τα δυσοίωνα απότομα κοψίματα, που παίζουν συνέχεια ενδιάμεσα των λεπτών σε κάθε κομμάτι και ενισχύουν την πνιχτή αύρα του Science Fiction οδηγώντας σε μια έκρηξη ρυθμού. Πραγματικά κάθε τραγούδι είναι λες και θα εκραγεί. 

7.Eyes of the Sun "Chapter I"

Οι Eyes of the Sun λειτουργούν με μια ιδιαίτερη δυναμική. Σκοτεινασμένες κιθάρες, βαρύ μπάσο και tempos που μεταβάλλονται από αργά σε πιο γρήγορα δημιουργούν αυτό που ήθελαν να πετύχουν! Μια κλιματική καταστροφή καθώς ο τραγουδιστής του συγκροτήματος σε μια δήλωση του είχε πει πως ο δίσκος εστιάζει στο κακό που έχει προκαλέσει ο άνθρωπος στον πλανήτη. Το "Chapter I" έχει πολλές διαφορετικές μορφές. Συσσωρεύει sludge, doom και doomgaze ήχους που αναφλέγονται και διαμορφώνονται κατά το άκουσμα του άλμπουμ. Κάτι που αξίζει να σημειωθεί και να αναφερθεί είναι ότι οι Eyes of the Sun δεν επαναλαμβάνονται. Δεν πρόκειται να ακούσεις τον ίδιο ρυθμό σε κανένα τραγούδι το οποίο είναι φοβερό και σχετικά σπάνιο. Υπάρχει ηχητικός όγκος και μεγαλοπρέπεια στη συγκεκριμένη δουλειά. Όλα τα τραγούδια ένα προς ένα είναι δουλεμένα με τέτοιο τρόπο που σου αφήνουν μια διαφορετική γεύση στον ουρανίσκο και σε μετακινούν από τη safe zone σου. 

6.Body Void 'I Live Inside A Burning House'

Καταστροφικά ηχητικά στρώματα λασπωμένου doom, drone, sludge και crust απόκοσμων ήχων, ματωμένα φωνητικά και σχιζοφρένεια στον ρυθμό δημιουργούν ένα ελκυστικό δυστοπικό περιβάλλον και αφυπνίζουν κάθε κυτταρικό σώμα των νευρώνων. Η αργή και βασανιστική ερμηνεία του Wilt Ryan δαιμονοποιεί ακόμα περισσότερο την ηχητική φρενίτιδα που ξεσπάει σε κάθε κομμάτι και είναι λες και βγήκε από τον χειρότερο εφιάλτη σου. Το αποτέλεσμα δε θα μπορούσε να είναι πιο επώδυνο αφού ο δίσκος σχεδόν θα σας κάνει να αισθάνεστε το βάρος όλου του κόσμου να πέφτει στις πλάτες σας!Το καλύτερο σε αυτή την κυκλοφορία είναι η έντονη και αυξανόμενη πίεση που έχει καταφέρει να δημιουργήσει το συγκρότημα τοποθετώντας τον ακροατή σε μια άβολα ψυχοσωματική θέση. 

5. Gaerea 'Unsettling Whispers'

Αγριεμένο, ταραχώδες, με διάφορες ηχητικές στρώσεις που παίρνουν μορφή καθώς προχωράνε τα τραγούδια και δημιουργούν έναν άρρωστο ηχότοπο sludge και hardcore γραμμών. Είναι ένας δίσκος που ΠΡΕΠΕΙ να ακουστεί έστω και αρχές του 2019 για όσους δεν τον ξέρατε. Δε θα μιλήσω για την φοβερή παραγωγή, δε θα αναφερθώ στο τεχνικό κομμάτι που είναι πραγματικά άξιο σεβασμού ούτε για τη χημεία και απόδοση του συγκροτήματος που μας σερβίρει αυτό το μοναδικό συνταίριασμα ήχων, θα πω απλά για την μαεστρία με την οποία το συγκρότημα σε βάζει στο τρυπάκι 'να βιώσεις και να αρρωστήσεις μαζί τους'. Εγώ προσωπικά έπαθα Gaerea. Και ελπίζω να είναι μεταδοτικό!

4. Anaal Nathrakh 'A New Kind Of Horror' 

Το σκληροπυρηνικό industrial death metal συγκρότημα Anaal Nathrakh, έριξε την βόμβα του και μας πήρε τα μυαλά για ακόμη μια φορά. Ένας ακραίος, γρήγορος και θυμωμένος δίσκος, σκοπό έχει να σου νεκρώσει κάθε εγκεφαλικό κύτταρο με τις φοβερές εντάσεις του, τις συναρπαστικές αντιθέσεις του και τον ακατέργαστο παρόλα αυτά καλοφτιαγμένο ρυθμό του. Το άλμπουμ περιλαμβάνει 10 κομμάτια, οι στίχοι των οποίων έχουν αναφορές στις φρίκες του  Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, τη σύγχρονη πολιτική και τα γράμματα του D.H. Lawrence, καταφέρνοντας έτσι να συνδυάσουν με εξαιρετική μαεστρία την ποίηση, στοχεύοντας παράλληλα στην σύλληψη του συναισθήματος της απελπισίας ενός από τους πιο σημαντικούς πολέμους στην ιστορία. 'Ένα Νέο Είδος Τρόμου' σας περιμένει να το εξερευνήσετε!

3.Dirge – Lost Empyrean

Μια από τις πιο σημαντικές μπάντες στον χώρο του post metal, κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο σημαντικούς δίσκους για την χρονιά που μας πέρασε. Οι Dirge, έχουν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να διαμορφώσουν τον δικό τους χαρακτηριστικό και αναγνωρίσιμο ήχο ξεπερνώντας κάθε φορά τους εαυτούς τους. Το Lost Empyrean, θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένας ατμοσφαιρικός δυναμίτης, αποτελούμενους από την καλύτερη ποικιλία sludge, doom και 
ambient, κεντημένα και δομημένα με άριστη τεχνική πολυπλοκότητα και βαρύτητα. To κλειδί της επιτυχίας σε αυτή τη δισκογραφική δουλειά. είναι ότι οι Dirge, κατάφεραν να φέρουν στο πιάτο μας ένα ηχητικό και πνευματικά επιδραστικό αριστούργημα 

2.Morne 'To the Night Unknown'

Ο δίσκος περιλαμβάνει 8 κομμάτια γεμάτα από έντονους και πανικόβλητους ρυθμούς, αιχμηρά riffs, κοφτές αλλαγές και όλα αυτά κάτω από το σκοτεινό πέπλο των Morne.

Post/ Doom, ατμοσφαιρικό sludge και crust φωνητικά ενώ η metalgaze drone αίσθηση λιώνει μέσα στις μελωδίες οι οποίες με τη σειρά τους συνθλίβονται από παχιά στρώματα λάσπης οδηγώντας τον ακροατή σε στιγμές βαθιάς ευφορίας. 

Το 'To The Night Unknown' είναι μια εσωτερική αναταραχή συναισθημάτων που εκρήγνυται μέσα από συνεχόμενες ρυθμικές παλινδρομήσεις. 

Είναι μια πάλη του καλού με το κακό που κάθε πλευρά εξωτερικεύει την πιο συντριπτική πτυχή της και μέσα από αυτή την προσπάθεια δημιουργείται το χάος το οποίο οδηγεί στο απόλυτο κενό. 

1.Boss Keloid 'Melted On The Inch'

Φτάσαμε στο Νο.1 και φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τον νέο δίσκο των Boss Keloid 'Melted On The Inch'. Τι να πει κανείς τώρα για αυτό το συγκρότημα! Ο μεταμοντέρνος τρόπος με τον οποίο δημιουργούν συνθέσεις και καταφέρνουν να συνδέουν ανατολίτικους progressive ήχους, με sludge metal και όλα αυτά ανακατεμένα με λίγη λάσπη είναι πραγματικά μοναδικός! Γενικά για όσους γνωρίζουν το συγκρότημα θα ανακαλύψουν αρκετές διαφορές συγκριτικά με παλαιότερες κυκλοφορίες τους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν χάσει την αυθεντικότητα τους σε αυτό που κάνουν. Αυτοί οι τύποι δεν έχουν ανάγκη να σταθούν σε ένα μόνο είδος. Έχουν τις ικανότητες να πάρουν έναν ήχο, να τον τροποποιήσουν, να του προσθέσουν σάλτσες, να τον κάνουν εξωγήινο αλλά και πάλι χωρίς αυτό να καταντάει υπερβολικό ή γραφικό.  Η μουσική τους παλέτα χρωματίζει και αναμειγνύει βαριά synths, με γεμάτες κιθάρες, επιβραδύνει με γκρουβιές για να τα ξανασπάσει με heavy τεχνικό progressive και sludge metal. Οι κλασσικές ροκ γραμμές βρίσκονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τον πιο underground χαρακτήρα του άλμπουμ ενώ η φωνή του Alex Hurst λειτουργεί σαν ένας συνδετικός κρίκος όλων των ήχων και των οργάνων το οποίο είναι φοβερό αν το σκεφτεί κανείς. Θα μπορούσα να εκθειάζω το 'Melted On The Inch' όλη μέρα αλλά προτιμώ να αφήσω σε εσάς τον τελευταίο λόγο! Καλή χρονιά! Stay Underground!