Τρία χρόνια χρειάστηκαν να περάσουν για να δούμε την δισκογραφική επιστροφή του δημοφιλούς stoner/ hard rock συγκροτήματος, Graveyard. Ενάμισης χρόνος από την επίσημη ανακοίνωση της διάλυσης του group. Κι όμως, η πέμπτη δουλειά των Σουηδών 'μαλλιάδων' είναι γεγονός και μπορώ να πω πως είναι δριμύτερη και πιο ενδιαφέρουσα από την προηγούμενή τους. Μάλιστα, πραγματεύεται την σημαντικότητα της ψυχικής ηρεμίας ("Peace") του ανθρώπου και το κόστος αυτής. Η αποχώρηση του drummer και συνιδρυτή των Graveyard, Axel Sjöberg, μπορεί να δυσαρέστησε τους οπαδούς, ο τραγουδιστής και κιθαρίστας, Joakim Nilsson, ο κιθαρίστας, Jonathan Ramm, και ο μπασίστας, Truls Mörck, όμως, τον αντικατέστησαν με τον Oskar Bergenheim. Μετά το "Innocence And Decadance" του 2015 οι Σουηδοί καταφέρνουν να αποδώσουν μέσα σε 10 κομμάτια stoner/ hard rock και blues σε αφθονία. Στο "It Ain't Over Yet" μας καθησυχάζουν πως τίποτα δεν χάθηκε τελικά. 'Ολα τώρα ξεκινάνε με την γνωστή δυναμική του group. Μες την ενέργεια είναι και το "Cold Love". Δικαίως, όμως, τα "Please Don't" και "The Fox" είναι τα singles αυτού του album. Συνιστούν την καθαρή απόδειξη πως το αγνό rock κυλάει ατόφιο μες στο αίμα τους. Με τα blues τραγούδια "Del Manic", "Bird On Paradise" και "See The Day" δίνουν επιτέλους πνοή στον ήχο τους. Τα riffs των κιθαρών είναι μελωδικά και catchy. Οι μπασογραμμές του Mörck 'κολλάνε' υπέροχα και αποτελούν το στολίδι στη μουσική των Graveyard. Ενώ, το παίξιμο του Bergenheim στα drums είναι αξιόλογο. Οι Σουηδοί εδώ κατορθώνουν επί το πλείστον να καλύψουν τόσο τη stoner/ hard rock πλευρά τους όσο και την blues. Το "Peace" είναι ένας δίσκος, που τους βγάζει ασπροπρόσωπους. Κάνει την επιστροφή τους να μοιάζει πανηγυρική, ενώ φαίνεται πως έχουν κάνει 'ειρήνη' πλέον με το παρελθόν τους. Αν και ο ήχος τους μπορεί να είναι βασισμένος στο rock των ΄70s, εκείνος επιμένει να είναι ποιοτικά εξελισσόμενος.
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 25/05/18
Label: Nuclear Blast Records
Βαθμολογία: 9/10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου